Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde çiftlikte yaşayan 2 tane arkadaş yaşarmış . Bu 2 arkadaşın isimleri eşek ve köpekmiş. Bu iki arkadaşın düşmanları da varmış Onun adıda kurtmuş. Eşek ile köpek birgün ormana gitmeye karar vermişler. Biraz yürümüş , biraz koşmuş, birazda dinlenmişler. Yolda düşmaları kurt hemencecikte çıkmış önlerine 2'si de korkudan bayılıvermiş . Meğer Eşek ile Köpek yanlış anlamış durumu kurt onlarla birlikte arkadaş olmak istiyormuş . Eşek ile köpek 1,2 veya 3 dakika sonra uyanmışlar. Kurt onlara herşeyi açıklamış . Ve o günü yardımlaşarak kutlamışlar
ANNEN'İN
SÖZÜ
Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde bir çocuk yaşarmış . Çocuğun adı hakanmış hakan ile ailesi taşınmışlar . Hakan çok üzülmüş. arkadaşlarından ayrılmış çünkü onlara çok alışmış. Annesi demiş ki :
- orada arkadaşların da olur , onlara da alışırsın
Söylenip dururmuş .Okula başladığı gün bir çocuk gördü. Adı selin'di . Öğretmeni onu tanıtırken tanıtırken gözleri hep ondaydı . 1 2 ay geçince okula alıştı ve annesinin sözü gerçek oldu.
Zeynep'in huysuzluğu
Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde Zeynep adlı bir çocuk varmış.Bu çok atletikmiş. Yerinde duramıyormuş. Hep parka giderim, dışarı çıkalım gibi şeyler söylermiş. Bir gün çocuk kahvaltısını yapmadan dışarı çıkmış koşmuş, oynamış. Ama hiç olmadığı kadar yorulmuş. Annesine haber vermediyi için annesi çok teleşlanmış. Zeynep eve geldiğinde annesini ağladığını gördü, çok üzülmüş. Ve çok acıkmıştı. Annesi çok kızdı. Ama ona bağırmadı. Sadece ceza verdi. Ceza olarak:tatilde dışarı çıkmama cezası verdi zeynep hatasını anladı.
Onlar
Balkon penceresinde minik bir kedi var.Ocak ayının soğuk gecesinde titriyor. Miyavlayıp duruyor.Karnı acıkmış yavrucuğun .Minik kedi soğuktan ve açlıktan acı çekiyor. Dışarıda kalırsa belki ölecek. Çünkü çevresiyle uyum sağlayamıyor. Neler yapacağımı düşündüm onu odama alacaktım ama enilk annemden izin aldım. Annem:
Çok iyi düşündünmüşsün .Odana alabilirsin ama odanda oyna lütfen alarjim varda kedilere dedi.
Bende hemen odama çıkıp kediyi
Aldım . En ilk üzerine battaniye örttüm , ekmekleri elimle ufaladım bir kaba koydum , başka bir kaba su koydum. Kabları odasındaki bir kartonun üstüne koydu.Gerçekten çok şaşırdı çünkü çok hızlı yiyordu .Aklıma birşey geldi !!! O orada yemeğini yerken bende kulübe yaptım .Kulübeyi kartondan yaptım , atılacak kumaşları aldım ve içine serdim . Hemen kulübenin içine girdi ve mışıl mışıl uyudu. Annem benimle gurur duydu . Diğer gün
bunları öğretmenime anlattım öğretmenim de hayvanları seviş ve korumuş olduğu için beni tebrik etti,çok sevindi. Bu arada kediciğin adı pofuduk artık bizimle yaşıyor . Ve artık çevreye uyum sağlıyor.
