YOK OLMUŞ YILLAR

KİM O ?

"ALPAY OLACAKLARI BİLSE UYANMAZDI..."

Günlerden pazartesi olmuş Alpay kurs a gitmek için heyecandan erkenden kalkmıştı.Ama nereden bilebilir ki daha elini yüzünü yıkamadan polislerin kapı'ya babası için geleceklerini...Sanki birşey onu içinde sevinci yaşamasını önleyecek bir boğukluk hissi veriyordu.Çocuk hissiyatı bu olması gerek baba sevgisi onun için çok önemliydi,ilk başta anlamasa bile bu onun için çok geç olmamıştı.
VE O KORKUNÇ SES GELDİ

"TIK ! TIK ! TIK!"

Alpay kapı ya gitti ve kim o diye sorduğunda aldığı cevap ile ürkülmesi bir oldu.Çocuk kapıda"Polis" cevabını alınca direk anne ve babasını çağırdı.Babası kapıyı açtı ve polisler içeri girdi evi aramaya başladılar Alpay'ın kardeşi henüz uyanmamıştı.3 Aylık bebek bile uyuması gereken yerde o kadar ses de mecburen uyanmak zorunda kaldı.

Polisler evi ararken bir komşunuzu çağırabilirsiniz dedi ve Alpay gidip karşı komşusunu çağırdı.Yaklaşık 2 saat evde kalan polisler Alpay'ın babasını da alıp gideceklerini söylediler.Alpay çok garip bir durumda kaldı tam o sırada kursa gideceği servis geldi ve kapıda bekliyordu.Alpay kurs hayatını başlamadan bitirdi,Babası Alpay'a siz anneannende bir süre kalın ben akşam geri döneceğim polis amcalarınla mangala gidiyoruz dedi.Ve 10 yaşındaki bir çocuğun anlayamayacağı bir cümle söyledi
"BUNDAN SONRA EVİN ERKEĞİ SENSİN"
Alpay'ın onaylamaktan başka bir çaresi yoktu.Polisler gittikten sonra Alpay ve annesi kardeşini de alıp anneannesine gitmek için hazırlandılar.Bir çantaya herkes eşyalarını koydu ama nerden bilinebilirdi ki bu gidişin bir daha dönüşü olmayacağını...
Çok zordu o siyah bulutlu yılların üstünde olduğu zamanlarda tüm sahip olduklarının ellerinden birer birer kayacağını izlemek.
Aradan 2 veya 3 gün geçti ve bir haber geldi Alpay'a
"BABANLAR TUTUKLANDI"
Bu bir çocuğun yaşayabileceği en zor anlarından biri olması gerekti.Alpay bu haberi alır almaz evde dondu kaldı.Gözlerinden akan sıcacık yaşlar düştüğünde adeta yüzünü buz kesiyordu.
Alpay artık ailesinden birisini 2 sene göremeyecek onsuz büyüyecekti,çok zor olacaktı ama sonunda ne olacak o da merak ediyordu.Babası sivil polis arabasında geldi ellerinde kelepçe yoktu.Babası Alpay görmesin diye orda çıkarttırmıştı.Sadece 5 dakika vedalaşmak onun 2 sene ömrünün hasretini gidermek için ne kadar yararlıydı ki ?
Alpay artık durmaksızın ağlamaya başlıyordu bu saatten sonra her şey için çok geç di.Alpay ın şu bağrışları tüm herkesin gözlerinden süzülen bir damlanın bile vicdanına dank edebileceği bir cümle olmuştu.
"HER NE OLURSA OLSUN GÜÇLÜ OL BABA,İLERİDE ADALETİ SAĞLAYACAKLAR ARASINDA BENDE OLUCAM"