Tesadüf Mü Yoksa Kader Mi?

1.Bölüm - Seni Seviyoruz Can!

Sıcaktan bunalmış bir şekilde denize atıyoruz kendimizi. Zira serinlemek için buna çok ihtiyacımız var. Tam rahatlamış bir şekilde denize açılıyorum ki kafamı suyun altında buluyorum. Yüzeye çıktığımızda ise bir çift gözle karşılaşıyorum. Tabiki "Şebek Can!"

Ağzımdaki suyu püskürtmemle Can kahkahayı basıveriyor hemen. Bende onun bu boşluğundan yararlanarak onu itekliyorum ve düşüyor. Tam dönüp gideceğim sırada ayaklarımın sudan kesildiğini hissediyorum ve bir bakıyorum ki Can'ın omuzlarındayım.

"Can, bak sakın! Sakın aklından geçenleri yapmaya kalkma!" diye çemkiriyorum. Ama Can beni hiç dinler mi?!

"Kalkma!" kısmını su yutmuş bir şekilde söylüyorum ve ağzımdaki suyu Can'ın suratına doğru püskürtüyorum.

"Iyy, iğrençsin Zeynep." diye ayıplıyor beni.

"Bende seni Can."                                                                                                                                                          

"Şimdi sana göstericem cadı!" diye söylenirken Kurtarıcım Melis hemen yanımızda bitiveriyor ve bizde -şimdilik- didişmeyi bırakıyoruz.

"Didişmeyi kesinde bir şeyler yemeye gidelim."

Cansa açlığını belirterek cevaplıyor onu. "Süper olur. Kurt gibi acıktım zaten."

"Eee, ne yiyoruz o zaman?" diyorum merakla gülümseyerek.

"İlk önce hazırlanalım, sonra Can ayarlar bir şeyler." diyor ama ses yok.

"Değil mi Can?" diyorum dikkatini buraya vermesini sağlamaya çalışarak. Ama beyefendi ayıramıyor ve "Ha?!" diye bir tepki veriyor şaşkınca.

"İstersen sen yemeğe gelme Can. Zaten bakışlarınla yedin bitirdin kızları." 

"Saçmalama Zeyno ya!"

"O bakışlar ne öyle o zaman? Biz sana yetmiyor muyuz?" diyor Melis dudaklarını büzerek. Bunun üzerine kıkırdıyoruz.

 "Canım bizde yakışıklı adamız şimdi. İlla ki taliplerimiz çıkacak" diyor ikimizinde yanağından makas alarak.

Daha fazla dayanamayıp basıveriyoruz kahkahayı. Ardından Can'ın resepsiyondaki sarışınla kesiştiğini farkedince Melis'le zihnimizden geçen düşünceleri harekete geçirmeye karar verip birbirimize göz kırpıyoruz.  Ve Can'ın yanaklarına yılışık bir şekilde birer öpücük konduruyoruz.

Ee, tabii kız bunun üzerine kafasını diğer yöne çeviyor. Bizimki de bu sefer karşımıza geçip delici bakışlarını yöneltiyor üzerimize.

Melis'le yine kısa bir süreliğine bakışıyoruz ve hemen buradan topuklamamız gerektiğini anlıyoruz. Hemen Can'ın yanından tüyüp merdivenlerden çıkarken arkamızda kalan Can'a bakıp bağırıyoruz.

"Seni Seviyoruz Caaan!"

Öncelikle hepinize merhaba! Ben Kübra. Bu yazmış olduğum ilk Zeyker hikayesi olması itibariyle biraz fazla acemice olabilir. Bu yüzden anlayışınıza sığınıyorum. Gerçi okur musunuz yoksa okumaz mısınız bilemiyorum ama sizler istediğiniz sürece ben yeni bölüm yazmayı düşünüyorum. Yalnız yatılı okuduğumu göz önünde bulundurursak bölüm aralıkları bazen fazla olabilir. 

Lütfen bölüm hakkındaki görüşlerinizi bana bildirin. Yorumlarınıza göre hikaye şekillenecek çünkü.

Şimdiden her şey için teşekkürler. :)