Esma ile buluşmamızın ardından günler geçti. Ben şaşkınlığımı atlatmış tam işlerime konsantre olmuşken dün kitapçıda tanıştığım kadın düşüncelerimi alt üst etmişti. Kadın çarşaflıydı en çok dikkatimi çekimde bu olmuştu zaten. Bende kapalıyım ama çarşaf biraz abartı gibi geliyor bana. Ona neden bu şekilde kapandığını sorduğumda aldığım cevap beni çok etkiledi ;"Bak sana Hz. Aişe annemizin tesettür hassasiyeti hakkında bir kac kelam edeyim :Başkanlarına tesettür konusunda ikaz edip uyardığı gibi kendisi de bu konuda titizlik gösterirdi. Halbuki o , bütün mü'minlerin annesiydi ve herkesle mahremdi. Dinin kıstasları açısından bakıldığında anne ile oğlu arasındaki hukuk , onunla herkes arasında geçerli idi. Ancak buna rağmen o , tesettür konusunda çok hassas davranıyor , sıhriyet açısından mahremi olmayanlarla arasında mutlaka mesafe koyuyor. Gözleri görmeyenler karşısında bile örtünmeye titizlik gösteriyor , onun kendisini görmediği ifade edildiğinde ise kendisinin onu gördüğünü söyleyip bu hassasiyetinde ısrar ediyordu. Gunlerden bir gin yanına, Tabiîn'in önde gelenlerinden Hz.İshak gelmiş ve Annemiz yine perdenin arka tarafına geçivermiş. Halbuki Hz. İshak 'ın gözleri görmüyor idi ve annemizin bu tavrını yadırgayarak :
-Benden de mi sakınıp hicaba bürünüyorsun , halbuki ben seni görmüyorum ,dediğinde ona döndü ve şöyle söyledi :
-Sen beni görmüyor olabilirsin ama ben seni görüyorum.
Mahrem olduğu halde yanına süt amcasının girmesinden rahatsızlık duymuştu. Bunu garipseyenlere de :
-Beni emziren, onun hanımıydı ;adam değil ki , diyordu.
Lakin daha sonra Peygamber Efendimiz (sav)olayı duyunca Annemize şunları söyledi :
-O senin amcandır , yanına girmesine müsade et !*
Annemiz kendisine bu insanlar mahrem iken bile tesettür konusunda böyle hassas davranmış iken benim yaptığım ne ki
biz müslüman bir ülkede yaşıyoruz lakin bunu gerekçelerini yapmadan ama biri bize müslüman mısın dediğinde mangalda kül bırakmıyoruz. Zamanın da bizim davamız tesettür davası idi daha sonra ise küçüle küçüle baş örtüsü oldu. Biz kendini medeni göstermek için uğraşan aynı zaman da kapalı (!)olan kişiler için örnek olmalıyız sadece başını örtüp altına daracık pantolonlar giyerek kapali olunmuyo. Biz insanlığa bunu göstermek için varız"
Bu söylediklerini düşündükten sonra ne kadar haklı olduğunu anlayıp düşünmeye başladım. Ben kendimi kapalı olarak biliyordum peki gerçekten kapalı mıyım ? Son zamanlarda kendimi iyice salmıştım havalar ısındı diye feracemi giymiyor şalımın boynunu daha gevşek yapıyordum ve nerede ise boynumun tamamı gözüküyordu. Dar gömlekler ve etekler giymeye başlamış ve namazlarını da çoğu zaman aktarıyordum. Gerçekten bana son zaman larda ne olmuştu?
