Bölüm 2

50 12 5
                                    

Sabah uyandığımda işe kaldığımı ve bugün önemli bir toplantı olduğunu hatırladım.

Hemen doğruldum. Bir takım giyerek evden ayrıldım. İstanbul un şu meşhur trafiğinde beklerken bir simit ve meyve suyu aldım.

İşe vardığımda tam 2 saat geç kalmıştım. Patronumla aramızda kısa bir konuşma geçti. Açıkça sorumsuz biri olduğumu ve malesef (!) işten ayrılmam gerektiğini söyledi .

Eşyalarımı topladım ve evime götürdüm. Dün akşam yangın esnasında çantamı orada unutmuştum.

O yüzden kafeye doğru yol aldım . Oraya vardığımda beni yangından kurtaran adam bankta oturuyordu ve ona çantamı görüp görmediğini sormak için yanına gittim .

Görmediğini söyledi ancak adının Toprak olduğunu öğrendim . İşi başından aşkın gibi gözüktüğü için daha fazla sorgulamadim ve kendim aramaya başladım .

Yanmış kafenin girişinde çantamı ararken dünkü yangında yaralanmış bir kadın uzaktan beni işaret edip orada olan polislere bir şeyler anlatıyordu . Daha sonra polislerle birlikte yanıma geldi .

"Gördüm bu kadındı yangını çıkaran " dedi yaşlı kadın 

Etrafima baktım ve kadının beni kastettiğini anladım .Aniden polisler ellerime kelepçeleri taktılar.

Olayı ne kadar anlatmaya çalışsamda beni dinlemediler. Kaçıncı yüzyılda yaşıyorduk sırf bir kadın böyle dedi diye insanları tutuklamak bu kadar kolay mıydı ?

- Hayat

Bıraktığın YerdeyimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin