Him&I

Κεφάλαιο 28

Είχα μπει μέσα στην τάξη και είχα δει πως η μόνη θέση που υπάρχει είναι δίπλα του οπότε αναγκαστικά θα καθόμουν δίπλα του όχι ότι με χαλούσε αλλά έτσι ήθελα να δείχνει ότι δεν ήθελα, πήγα καθησα δίπλα του μου χαμογελασε και το ίδιο έκανα και εγώ αφού τελειώσαμε αυτό το απέραντο χαμόγελο έβγαλα το βιβλίο μου τον στυλό μου και ένα τετράδιο δεν ζωγραφιζω καλά απλός προσπαθώ σε σχέση με τον Μπρούνο που και ζωγραφίζει τέλεια και παίζει και κιθάρα και είναι και φαν του μπαμπά μου και δεν ξέρει και τίποτα για την ζωή μου αλλά δεν θα ήθελα να το μάθουν γιατί έτσι θα αποκτουσα ψευτικους φίλους η μόνη που ξέρει είναι η κολλ μου και κανένας άλλος όχι ακόμα θέλω να του το πω μην το μάθει από αλλού αλλά όχι δεν του το λέω  αφού κάθομαι και σκέφτομαι όλη αυτή την διάρκεια είχα τον στυλό μου και τον ετριβα πάνω στον λαιμό μου ο Μπρούνο νέα σκουνταει και μου δίνει ένα χαρτάκι στο οποίο έγραφε *Μην το κάνεις αυτο σε παρακαλω
Μπρικα :γιατι?
Μπρούνο :γιατι? εεε απλός μην το κάνεις αυτο
Μπρικα :πωωω καλά άφησα τον στυλό μου και ζήτησα άδεια από την κυρία να φύγω μιας που θα χτυπούσε το κουδούνι είπα ότι δεν ένιωθα καλα και τέτοια και έφυγα πήγα κλειστικα μέσα στις τουαλετες και καθόμουν και κοιτούσα τον Εύατο μου και έλεγα γιατι να μην είμαι σαν όλες τις άλλες ναι ήθελα να είμαι σαν όλες τις άλλες είχαν τα αγόρια τους είχαν μια χαρά την ζωή τους δεν τις ένοιαζε τι θα πει ο κόσμος ναι γιατι να είμαι έτσι εγώ κάνεις δεν με θέλει ευτυχώς έχω την κολλ μου και μπορώ να μιλάω και τώρα άρχισα να κάνω και παρέα με τον Μπρούνο ο οποίος δεν μου δίνει σημασία γιατί να μου δώσει τέλος πάντων βγαίνω έξω και με κοιτούσε ο Μπρούνο και ερχόταν προς το μέρος μου οι φίλοι του φυσικά τον έλεγαν πιστολι και ορμα και τέτοιες βλακειες και εγώ έφυγα τότε ο Μπρούνο γυρνάει και τους λέει

Μπρούνο :σκαστε ρε μλκες
Φίλοι :καλά ρε πως κάνεις και έτσι σιγά δεν στην πειραξαμε κι ολας
Μπρούνο :μην τόλμισεις και την ακουμπησεις Κάρλο δεν είναι για τα μούτρα σου
Κάρλο :ελεος φίλε μου σε λυπάμαι πως τρέχεις έτσι πίσω από μια γκομενα
Μπρούνο :θα σου σπάσω τα μούτρα ρε βλακα
Άρχισαν και δερνοταν και ο Μπρούνο είχε πάει στην τάξη και εγώ ήμουν εκεί ήμασταν εγώ και αυτος εγώ έτρεξα κοντά του

Μπρικα :πονας?
Μπρούνο :όχι όχι
Μπρικα :έλα κάτσε πως σου το έκανε το μάτι αυτός ο βλακας σαν τα μούτρα του τόσο ωραίο μάτι
Μπρούνο :δεν πειραζει το ήθελε το ξύλο του αυτός ο παλιο άσε δεν τον λέω ήταν φίλος μου
ΜΠΡΙΚΑ :τώρα δεν είναι?
Μπρούνο :όχι καλύτερα συνέχεια με έμπλεκαν στις βρώμικο δουλειές τους σε παρακαλω μείνε μακριά από εκείνους δεν είναι αυτό που νομίζεις πως είναι δεν χρειάζονται να το μάθεις καλύτερα
Μπρικα :Οκ κοίτα αύριο να είσαι καλά θυμάσαι ότι φεύγουμε έτσι
Μπρούνο :ναι το θυμάμαι θα έρθω το βράδυ σπίτι σου να φτιάξουμε βαλίτσες
Μπρικα: εεε δεν γίνεται σπίτι μου γτ μένει και η γιαγιά μου και ξες πως είναι αυτα
Μπρούνο :οκ καλά έλα από το δικό μου να ήταν διεύθυνση του και το τηλέφωνο μου όταν φτάσεις πάρε
Μπρικα :οκ τα λέμε τότε

Αχ τι μέρα και αυτή πάρα λίγο να έρθει σπίτι μου και να έβλεπε τον μπαμπά μου πωωω δεν θα το άντεχα να ξέρω ότι ξέρει έτσι θα με ήθελε μόνο και μόνο για αυτό τέλος πάντων εάν σας αρεσε γράψτε μου ένα σχόλιο και ψηφίστε το έρχεται σύντομα καινούργιο κεφάλαιο............😛😍😙😗