"My Best Frienemy is My Lover"

Chapter 15 "The Past"

-Ynah’s POV-

                Death Anniversary pala nya, di ko maiwasang malunkot, masakit pa rin eh, pero tanggap ko nah. Bumangon ako at pumunta sa isang lugar sa ospital na kaming dalawa lang ang palaging pumupunta.

-Charmaine’s POV-

                Wow for the first time magkakaruon na rin ako ng POV. HAHAH!! Sige-sige serious na tayo mga dre. Ehem,ehem!! Kakagising ko pa lang nang maalala ko kung anong araw ngayon. Tinignan ko si Ynah pero ---

Chy: Bes, nawawala si Ynah!! Naku naman tong babaeng to oh. Kala ko ba nakapag-move on na sya. Hahay!!!

Gen: Hala!! Anong araw ba ngayon?? (tingin sa kalendaryo) HALA!! Death anniversary pala nya ngayon.. Hali ka at hanapin na natin sya, baka kung anong gawin ng babaeng yun.

-Rey’s POV-

                Nagising ako dahil sa ingay nina Charmaine at Genessa. Nagpapanic ata sila. Ano kayang maeron??

Chy: Bes, nawawala si Ynah!! Naku naman tong babaeng to oh. Kala ko ba nakapag-move on na sya. Hahay!!!

Gen: Hala!! Anong araw ba ngayon?? (tingin sa kalendaryo) HALA!! Death anniversary pala nya ngayon.. Hali ka at hanapin na natin sya, baka kung anong gawin ng babaeng yun.

                Huh?? Ano bang meron at nagkakaganito sial??

Rey: Gen,Chy, ano bang nangyari at di kayo mapakali??

Gen: Nawawala kasi si Ynah.

Rey: baka naman may binili lang.

Chy: Hindi!! Nag-aalala pa rin kami baka may gawin syang masama.

Rey: Bakit?? Ano bang meron??

Chy: Death anniversary kasi ngayon ng first love ni Ynah, si Alfred. Basta kasi sumasapit ang death anniversary ni Alfred, palagi na lang nya tinatankang magpakamatay.

Rey: Ano??

                Dali-dali akong lumabas at hinanap si Ynah.

-Ynah’s POV-

                Nandito ako ngayon sa roof top ng ospital, ditto kami palaging pumupunta ni Alfred, ang pinaka-unang lalaking minahal ko at inakalang magiging asawa ko. Ang sakit-sakit nung nalaman kong may diabetes sya, 18 years old pa sya nun, ang bata pa. Para nga akong pinagsakloban ng langit nang malaman kong may taning na ang buhay nya.

                Sa roof top kami palaging pumupunta nung na-confine sa ospital na ito si Alfred. Dito namin binuo ang sanay kinabukasan namin, at ditto rin ito naglaho. Tandang-tanda ko pa ang mga pangyayari.

=Flashback=

Ynah: Dee, pasok na tayon gabi na eh.

Alfred: Dito na muna tayo mee, gusto kitang makasama sa isang napakagandang lugar. Mee, kung sakali mang mawala ako sana palagi mong isipin na andito lang ako sa puso mo. Wag ka sanang maging depressed sa pagkawala ko, lagi mo lang tandaan na hihintayin kita sa kabilang buhay.

Ynah: Dadee naman eh, wag ka ngang magsalita ng ganyan, diba ipinangako mu sakin na ikakasal pa tayo, na maninirahan pa tayo sa bahay nyo sa Bohol?? Wag ka namang maging ganyan dee.

Alfred: Basta lagi mong tatandaan na mahal na mahal ki ---

Ynah: Dee?? Dee!! Wag mo akong iwan!! Di ko kayang mawala ka sakin dee!! Dadeee!!!!! Tulong!!! Nurse!! Nurse!!!!

=End of Flashback=

Ynah: Dee, kung saan Kaman ngayon, kung makahanap man ako ng bagong pag-ibig, lagi mo sanang tatandan na mahal na mahal pa rin kita, na hindi kita kelan man makaklimotan dahil nagging parte ka na sa buhay ko. Wag mo sana akong pabayaan.

                Napa-upo ako sa sahig habang umiiyak, pero di na gaya ng dati na handa akong mamatay. Wala naman din yang epekto sakin eh kung magpapakamatay man ako, kasi alam ko na palaging hahanap ng paraan si Alfred na hindi matuloy ang pagpapakamatay ko.

-Rey’s POV-

                Asan ka na ba babae ka?? Hahay, pinapakaba mo talaga ako. Palagi na lang. Lagot ka sakin babae ka!! Teka, si Ynah yun ahh.

Rey: Ynaaahhh!!! ( sabay yakap ko sa kanya) San kaba galling?? Pinag-aalala mo kaming lahat sayo alam mob a yun??

Ynah: Bakit?? Masama na bang bumili ng makakain??(sabay taas ng isang plastic bag na puno ng pagkain) Gutom na kasi ako eh, heehe..

Rey: Hali ka nga rito!!

                Buti na lang at walang nanyaring masama kay Ynah.

-Genessa’s POV-

                Oh my POV na rin ako, akala mo Chy na ikaw lang?? HAHAHXD Back to reality, buti na lang nakita ni Rey si Ynah at buti na lang na hindi nagloko ang utak ni Ynah at walang nangyaring masama sa kanya.

Rey: Gen, pwede ba kitang maka-usap??

Gen: Tunkol saan??

Rey: Tungkol sa lahat ng nakaraan ni Ynah at sa ex nya.

Gen: Ahh yun ba?? ok

-Rey’s POV-

                Pinuntahan ko si Genessa sa labas, alam kong nag-aalala pa rin sya kay Ynah.

Rey: Gen, pwede ba kitang maka-usap??

Gen: Tunkol saan??

Rey: Tungkol sa lahat ng nakaraan ni Ynah at sa ex nya.

Gen: Ahh yun ba?? ok

Rey: Ano bang alam mo sa past ni Ynah??

Gen: Lahat alam ko sa kanya, mula nung panliligaw, hanggang sa kasal.

Rey: Ano?? Kasal na si Ynah??

Gen: Wag kang OA, kasal-kasalan lang yun. Si Jason nga yung paring kumasal sa kanila eh.

Rey: Si Jason?? Yung??

Gen: Oo, kaya wag kang maging OA. Ganito kasi yun, nagsimula ang kanilang pagmamahalan nuong 3rd year pa sila. Mahal na mahal nila ang isat-isa. Kala nga namin sila ang magkakatuluyan eh. Nagkasakit si Alfred ng diabetes when he was 18 years old. Dito pa nga sya na-confine sa ospital na to eh kaya nga nag-aalala kami ni Chy-chy kung anong papasok sa utak nya.

Rey: Ganun pala, ang sakit pala ng pinagdaanan ni Ynah. Di ba nasabi mo nun na nagtanka syang magpakamatay??

Gen: OO, hindi lang isang beses, hindi rin dalawa kundi 5 beses. Nuong kamamatay pa lang ni Alfred, tinanka nyang magbigti, buti na lang at may susi ako sa kwarto nya. Pangalawa ay ang pag-overdose ng gamut nya. Sa kabutihang palad palagi syang naiiligtas, para ngang kahit wala si Alfred sa tabi nya, binabantayan nya parin ito. Kaya ikay Rey, kung ayaw mong mamulto, wag na wag mong saktan si Ynah. May pagka-slow rin yan kasi eh.

Rey: Salamat ha, salamat sa pananakot mo. Tsssss…

Gen: Bakit?? Natatakot k aba??

Rey: Ewan ko sayo.

                Ang sakit pala ng pinagdaanan ni Ynah, wag kang mag-aalala Ynah dahil ngayon, hindi na yun mangyayari.