Yine hava tutulmuştu...

26 3 0
                                    

Soğuk hava vardı.yağmur yağıyordu.Nalan ve Nihat otobüs bekliyorlardı.Nihat uzun siyah paltosunu Nalanın omzuna atmıştı.kenardan geçen her kes paltonun içinde kayb olan Nalana bakıyordu.

Nihat artık etraftakilerin Nalana bakmasına alışmıştı.bazen onun bu kadar güzel olmasına kızmıyor değildi.Nihat onun yüzünü kendi hiç kimse görmesin diye kendi tarafına çekti.

Nalan bu durumdan çok hoşlanıyordu:

- ne o kıskandınmı?belki dışarı çıktığımda yüzümü siyah boya süresin ki hiç kimse bana bakmasın.

-onuda yaparım bilirsin.. sen benimsin bunu kafana sok tamam mı?

-tamam tamam kızma..

yağmur gitdikce güçleniyordu.evden çok erken çıkmışardı.tum istanbulu az kalsın dolaşmışlardı.yanlarından gelin arabası geçti.

-sende beni böyle üstü açık arabaylamı götüreceksin.

birden yüzü asıldı.

-noldu Nalan?

-düğünümüzde senin annen ve baban olucak ancak benim babam olamayacak.biliyormusun babasızlık ne kötü bir şey.

Nihat ne kadar yapsada onun asık yüzünü açamamıştı.Nalan parmaklarıyla bir şeyler hesaplıyordu.

-aşkım tam 11 saatdir birlikteyiz.birde ne zaman görüşücez? 

-benim için farketmez Nalan.zaten işsizim.. ancak sen güzel bir şirketde çalışıyorsun.offf evde babam o şirketin ya da senin patronun Asım beyin ismi geçtikde küfr etmemek için kendimi zor tutuyorum.

-Nihat ben 20 yaşındayım ve ben çalışmasam aileme kim bakar.

-git babana söylesize baksın.

-hayır o bu yaşta aşka gelip 3 çocukla annemi yalnız bıraktı ben hiş bir zaman ona ağız açmam.Asım bey iyi adam.zorluk çekmemize izin vermiyor.

-nefret ediyorum senin Asım beyine.hiçmi anlamıyorsun onun sana nasıl gözle baktiğını...

Not:  yorum yapmanızı ve oylamanızı rica ediyorum. öyle olmayınca hikayemin okunduğunu bilmiyorum.öyle oluncada hikayeye devam etmiyorum. aacnlarim ilginizi bekliyorum:)

En son umut ölüyor...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin