Our Fifty First Dates

Chapter 33

Papunta kami ngayon dito sa hospital room ni jho and hindi ko alam kung ano mararamdaman ko. Nilalamig ako na ewan, siguro dahil lang sa suot ko na black Spaghetti strap and white short shorts.

Pag dating namin sa room niya at nakita ko siya nakaupo at nakasandal siya sa mga unan niya tulala siya. Kinabahan ako bigla.

'Baby? Ano pag uusapan natin?' Nagaalinlangan kong tanong at tila naagaw ko ang kanyang pansin.

Pagkalingon niya saakin ay tumulo ang mga luha niya sa kanyang mata. Nanlambot ako sa kinatatayuan ko hindi ko alam kung ano gagawin ko

'Baby what happened why are you crying?' Tanong ko sakanya atsaka ako lumapit sakanya at pinahid ko lahat ng kanyang mga luha

'Bei mommy wants me to take my therapy on los angeles, but I don't want to leave you. Please bei do something!' Lalong lumakas ang pag iyak niya. Para akong nabutan ng tinik dahil sa mga tinuran ni jho. Hindi tama to.

'Baby, just do whatever tita fille want because makakatulong yun sayo na gumaling ka' sabi ko sakanya atsaka ko hinaplos ang kanyang buhok

'But bei that means that im gonna leave you, I don't want to leave you. Please lets run away'

'Baby, running away can't help us. Your not gonna leave me kapag nag pa-gamot ka babalik kana man diba?' I asked her.

Hindi siya sumagot umiyak lang siya. Ayoko mang bitiwan si jho at ayaw ko mang mag kalayo kaming dalawa ay kailangan kong isakripisyo ang mga bagay na makakasaya saakin para gumaling si jho. Hindi lang naman para saakin to. Para saaming dalawa to.

'Baby please. Diba you said mag papagaling kana? Diba you said na we will love each other until we die. And even death dont do us apart baby so please sinundin mo si tita fille' hindi ko napigilan ang sarili ko na umiyak.

'Paano kung hindi ako makabalik at makalimutan kita bei?'

'Diba sabi ko dati sayo, your brain will forget me but your heart will never ever gonna forget me. If mangyayari man yun jho hahalughugin ko ang buong mundo mahanap lang kita'

'Bei.....' and she hugged me and cried in my shoulders

'Please stay with me until the day na aalis kami para magpagamot ako. Please? I just want to be selfish just for this bei'

'Kahit hindi mo sasabihin yan baby I will stay right here. Hindi kita iiwan, kahit na paalisin pa nila ako will stay here baby. Im not gonna leave you'

Yinakap ko ng mas mahigpit si jho at umiyak narin ako. Naririnig ko rin ang pigil na pagiyak nina ej sa likuran ko. Buong gabi kaming nag stay sa hospital room ni jho. Hindi ako umalis sa tabi niya na kahit tulog siya ay nakatuon lang ang pansin ko sakanya.

Umaga na noong dumating si ate jirah na may dala siyang pagkain, kasama niya si ate marge. Nagulat pa silang dalawa dahil kami ang naabutan niya dito.

'Bakit pala kayo ang nandito? Ang alam ko ay si maddie ang nag babantay sa kapatid ko kapag gabi' sabi ni ate jirah habang linalapag ang pagkaing dala niya para saamin.

'Tinawag ako kagabi ni jho may pinagusapan lang kami ate jirah,sakto naman kasama ko yang tatlo kaya sinama ko na sila dito' sabi ko atsaka ako kumuha sa pagkaing dala niya. Papakainin ko pa si jho

'Kaya pala hindi umuwi kagabi ang babaitang to' sabi ni marge na tinutukoy si ther na nakahiga sa sofa dito. Habang yung dalawa ay tigisa sila sa isang single sofa. Natutulog parin sila dahil hindi ko alam kung anong oras na nila napag pasyahang matulog. Kinulit nila si jho kagabi pasimuno si jia.

'Baby, good morning. Here kumain kana ng breakfast dala to ni ate jirah' sabi ko sakanya habang tinutulungan ko siyang umupo.

'Good morning too bei!' She said cheerfully and she kissed me on the lips na ikinabigla ko.