Kyjan's POV
- hinugot ko na paalis si Kurt dun. agad agad akong tumakbo sa kotse nya at pumasok dun. Hindi ko na napigilan pang umiyak ng umiyak. wala na akong pake kung makita ako ni Jastyne na ganito ka-weak pero hindi ko na talaga kaya e. Masyadong masakit na. Una, harap harapan kong nakita ang pangloloko nya saakin at pangalawa? inayawan nya ako? tangina, anong mali saakin?
"hey are you okay?"
"hindi ba obvious?" i asked sarcastically.
"don't cry anymore, you don't deserve him"
"woah Jas, that's your best friend. why are you siding with me?" i asked.
"he's a jerk at ang pinakaayaw ko pa naman sa lahat ay ang mga taong nanloloko" he said.
"so san mo balak pumunta?" he asked.
"kahit saan basta malayo dito" i replied
"i know a place" he said at tahimik nalang syang nagdrive. ako naman di pa din nagtigil na magdrama. pakshet masakit pa din e. kinuha ko yung phone ko at bumungad agad saakin ay ang picture naming dalawa ni Kurt na masaya huhuhuhu why? bat mo nagawa saakin to?
"kung ako sayo, di ko muna hahawakan yang phone ko" pagcocomment naman ni Jastyne. kinuha nya naman yung phone sa kamay ko at tinago na muna. hindi na ako nagcomplain ba dahil may point naman sya baka di ko mapigilan sarili kong makipagbalikan kay Kurt e.
- oo mahal na mahal ko talaga si Kurt. hindi ko din inaasahan na mamahalin ko sya ng todo. Nung una kasi nakikisabay lang ako sa trip nya. Nauwi sa seryosohan yung trip naming dalawa at di ko inaakalang mahuhulog ako ng todo sakanya. Hindi naman kasi talaga ako marunong magseryoso dati. Puro flings lang ako pagdating sa lalaki dahil ayaw ko ng masaktan pa pero di ko akalain na babaguhin ni Kurt yung pananaw ko na yun. Sa loob ng anim na buwan na pinagsamahan namin, wala akong iba kundi sya lang. I changed because of him, napaniwala nya ako na magtatagal kami but I was definitely wrong. Akala ko kilalang kilala ko na si Kurt, nagkamali pala ako dahil akala ko hindi nya magagawang lokohin ako, pero nagawa nya at ang kupal nya.
- Natauhan lang ako nung huminto na yung sasakyan ni Jas. Pinunasan ko yung mga luha sa mata ko at tinignan kung san nya ako dinala. di na ako magtataka kung bat sa bar nya ako dinala. aba wala namang alam na matinong lugar to.
"sira ulo ka ne, broken ako di ko sinabing magpapakasaya ako" i said.
"gusto mong makalimot? then alak ang sagot sa problema mo" he replied.
"ayaw kong uminom, baka ano pang mangyari saakin" i said.
"wala kang tiwala saakin?" he asked.
"meron naman kaso--"
"wag kang magalala jan jan. I may look like an asshole but i'm not. Hinding hindi kita pababayaan nalang basta basta" he said with a serious tone.
"and ohhh may gusto pa akong ipakilala sayo e" he smiled at hinugot na ako papasok dun sa bar.
- don't get me wrong, hindi ito ang first time kong pumunta sa isang bar. di ako inosente dahil maming ilan na akong nakapunta sa mga ganito pero syempre kasama ang tropa so di ako sanay na dalawa lang kami nitong kupal na to.
"yes sir, ready na po yung room" sabi nung waiter.
"woahhh anong room?" i asked Jastyne.
"chill ka lang jan jan" he answered and then kinuha nya yung key dun sa waiter. Pumanhik na kami dun sa VIP SECTION at pumasok na kami sa isang room. Naghihintay dun ang dalawang napakagwapong lalaki *holy shit as in makapanlaglag panty bes*
