HLIF 01

11 1 2
                                    

Pagkatapos kong suotin ang aking floral cold shoulder maxi dress ay tinali ko ang aking buhok into messy bun. Nagapply ako ng konting blush on at lip balm. I want to look a bit natural today.

Umupo ako sa gilid ng aking kama at sinuot ang aking peach flat shoes. The color of my shoes really matched my dress. Agad kong sinukbit ang aking shoulder bag at lumabas ng aking kwarto. Sinalubong ako ni Prince Edvard Sandoval-- Nah! Its just his name! Hindi siya isang Prinsipe! Btw ako nga pala si Princess Seron Sandoval. Hindi ako isang Prinsesa. Unlike sa ibang mayayaman, madali nilang nakukuha ang gusto nila. Ako? Kailangan ko munang paghirapan iyon. Marami akong pera sa bangko na dinideposit ng parents ko sa aking account pero hindi ko ito winawaldas na parang walang bukas. May passion akong pinagkakakitaan at isang boutique. I want to be Independent. Ayaw kong i-asa sa aking magulang ang aking mga pangangailangan lalo na't nasa tamang edad na ako para magtrabaho at mamuhay ng magisa. I want to be mature. I want to be Mature enough para tanggapin niya ako ulit. Tulad ng sabi niya noon. He wants a Serious and Mature Relationship.

" Saan tayo?" tanong ni Kuya Edvard habang nililiko ang kanyang sasakyan palabas ng subdivision.

" Starbucks, malapit sa shop ko." saad ko at binaling ang atensyon sa daan. Its 10:00 AM kaya medyo traffic na. 3 minutes na nakahinto ang sasakyan due to heavy traffic. Thats why i hate na umuwi sa bahay. Medyo malayo ito sa City kaya hassle araw araw lalo na't wala akong sariling kotse.

Tinitigan ko ang malaking Billboard at ang lalaking nakatopless doon. I know him. Naging classmate ko siya noong nasa Middle School ako. He's Andrei Van Samonte. Model siya ng sarili niyang kompanya. As far as i know ay siya ang namamahala ng mga Hotel at Motel ng kanyang Parents. Siya rin ang nagmamayari ng  mga mamahalin at magagandang condominium dito sa Pilipinas, actually sa kanila ang condominium na tinutuluyan ko ngayon.

After few minutes ay nakarating kami sa Starbucks na tinutukoy ko. Sa labas palang ay natanaw ko na si Miss Kity at ang kaibigan kong si Shara. Pumasok ako sa loob at agad lumapit sa pwesto nila. Nakita ko agad ang itim na folder na nakalapag sa table.

" You're here!" masayang saad ni Shara at nagbeso sakin. Nagbeso rin si Miss Kitty sakin. Umupo ako sa tabi ni Shara.

" Nag order na ako para sayo." saad ni Shara. Dumating ang waiter dala ang paborito ko, white chocolate mocha.

" Salamat." saad ko. She winked tapos binaling ang atensyon kay Miss Kitty. Binuklat ni Miss Kitty ang Folder. Sa loob nito ay ang mga designs ko lately. She flipped the pages every 15 seconds. Hindi ko mabasa ang isip niya pero i had a feeling na she's not satisfied. I know, i been broken this past few weeks. Naaapektuhan nito ang mga damit na dine-designs ko pero wala akong magagawa. It really takes time to heal a broken heart.

" Its Good." she said flatly. Nanlamig ako sa sinabi niya. Its good. First time ko makatanggap ng ganitong compliment. Actually its not a Compliment for me! Sanay ako na laging Its Excellent! Its Amazing! Your Works are Wonderful! ang naririnig ko mula sa aking Client. I hate it! I hate how Vincent affects me!

" What are you going to do?" tanong ni Shara. Tumigil kami sa tapat ng audi niya. Tanaw ko si Miss Kitty na naglalakad patungo sa kanyang Land rover. Damn! I did not close the deal. This is frustrating!

Sa sobrang inis ay hinagis ko ang folder at inapak-apakan. So this is Maturity? Come back to your senses Seron! Be profesional! That was just a stupid deal! Marami pang ibang client jan! Arrrrgghh! Kahit anong gawin ko hindi ko talaga mapigilang hindi manghinayang!

" Calm down, Seron!" saad ni Shara at hinawakan ang braso ko. Napasandal ako sa kanyang audi at napabuntong hininga. Pinulot niya ang folder at inalis ang mga alikabok doon. Nakakunot ang noo niyang tumingin sakin.

How Long is Forever?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon