Chapter 2:

8 1 0
                                    

Heaven's POV:

*RIIIINGGGGG*

Ano ba naman yang alarm clock na yan oh.

Bwisit Ever.

Tinignan ko yung phone ko.

Time Check: 4:30 am

Tss. Kasi naman bakit ang layo ng eskwelahan ko eh.

Tumayo na ako mula sa pagkakahiga. Malamang. Alangan namang tumayo ako sa pagkakatayo. Psh.

Ok, ang corny mo na Ven. :P

I did my daily routine...

Toothbrush...

Ligo...

Bihis...

And...

Powder Konti...

Tadaaaa~

Ang panget ko pa din. Lol.

Syempre joke lang yun.

Bumaba na ako.

Pagkababa ko, dumiretso na ako sa kusina. Naabutan ko si Manang Lucile na nagluluto ng agahan.

Time Check Again: 5:15 am

May oras pa akong kumain ng agahan. Lumapit ako kay Manang.

"Hi Manang!! Goodmorning!!"

"Ay Susme, santisima trinidad!! Ano ka ba namang bata ka. Ginugulat mo naman ako eh."

"Grabe, manang nagtawag ka pa ng santo eh. Hehehe. Joke lang!! ^^V Ano pong niluluto nyo po??"

"Ikaw talaga. Nagluto lang ako ng paborito mong Adobo na may Itlog."

"Yey!! My favorite!!"

"Teka nga, bakit parang ang ganda naman yata ng gising ng alaga ko??"

"Nako nang, wala lang. Masaya lang ako. Hehehe"

"Osige na, kumain ka na. Baka malate ka pa sa klase mo."

"Ok po, nang."

Nagsimula na akong kumain. Habang kumakain ako, dumating naman bigla si Kuya.

"Gojdjmogrniong Uya."

"Ewan ko sa'yo Ven-Ven. Kumain ka na dyan. Wala ka talagang manners. Hindi mo ba alam ang kasabihang 'Don't Talk When Your Mouth Is Full' Tsk."

"Ewan ko din sa'yo kuya. Nako, kundi mo lang talaga ako bina-black mail, sasabihin ko talaga kay Mommy na may girlgjtpadxgdjtpjj---"

"Ang ingay mo talaga Ven-Ven!!"

"Pwe!! Ano ba?? Kadiri yung kamay mo ang asim. Ewww!! Yuck!!"

"Ewan ko sa'yo. Ang arte mo!!"

Tinapos ko na yung pagkain ko. Epal kasi tong kuya kong hilaw eh.

"Bleh!! :P" Sabi ko sa kuya ko.

Tapos tumakbo na agad ako.

"BYE MANANG!!" sigaw ko bago ako makalabas ng bahay.

Pffftt.

Time Check: 5:55 am

Ok. Good may oras pa ako maglakad papunta sa sakayan.

Lalalalalala Lalalalala~

Hayy!! Ang boring. XD

Fast Forward >>

Andito na ako sa school. Ang galing ni Author eh. Finast-forward nya eh. Lol. Hi, Author!!

A: Lema mo??

Ako: Wala po. Pinapakilala lang po kita sa kanila. Author pagkakataon mo na po ito. Baka may mainlove na sa'yo. XD

A: Sus. Manahimik ka. XD Sige na, ituloy ang istorya. Ayaw mo ba??

Ok po.

Silent na daw po tayo. Sabi ni Author. Hehehe!! ^^,

Ayun andito na ako sa school, matapos ang malagyerang pakikipagsapalaran ko sa pagcocommute. Joke!! 

"Hey, Ven." salubong ni Rie sakin pagpasok ko ng room.

"Uy!! Rie. Bakit??"

"Wala naman. Ba't parang ang saya mo naman ata ngayon??"

"Wala. Bakit ba lahat kayo tinatanong kung bakit ang saya ko ngayon??"

"Wala. HINDI KASI HALATA. NOTE THE SARCASM, DEAR."

"Baliw na to. Chosera ka ah!!"

"Tss."

Mwahahahahahaha!! Ang saya ko today. Lol. Oh sige. Wag kayo maingay ah!!

Sa inyo ko lang to sasabihin.

Kasi ganito yun.

Flashback:

"Heavenn." kilala ko yung boses na yun. Kahit nakatalikod ako, alam kong sya yun.

Dahan dahan akong humarap at tumingin sa kanya.

"Kurt?"

"I just wanted to say sorry about what happened earlier. I don't know, I just don't want to see someone manipulated infront of me. I'm not used to it and I became someone who no one knows."

"Ah. Nosebleed, dre. XD Joke lang."

"Hahahaha!! You're cute."

"Thank you tsaka wala yun. Sanay na ako dun sa bruhildang yun. Simula palang elementary binubully na nya ako, naalala ko pa nga nung Grade 6 kami, sa harap ng madaming estudyante tinaas nya yung palda ko. Eh nung mga panahon na yun wala akong short kaya ayun nakita ng sanlibutan yung polka dots kong panty. Hahahahahaha!!"

"You shouldn't fake a smile when you want to cry." Ngumiti sya, kasabay ng pagpahid nya ng pisngi ko.

Ngayon ko lang napagtanto na umiiyak na pala ako.

"Wala eh. Naimmune na lang siguro yung pisngi ko ng dahil sa mga pagdadrama ko noon. Tsaka kapag umiyak ako, Hindi na si Heavenn yun pag ganun. Hehehehehe" sabi ko tapos peace sign.

"You really are a strong girl. I admire your attitude.

"Salamat."

"Sige, I have to go. Sorry again and be safe. You go home now. Bye!!"

Flashback Ends...

That's the biggest reason why I'm happy yesterday and tommorrow.

I hope that's not the last time I would be able to have a little chit-chat with him.

----------------------------------------------------------------------------------------

A/N: Sorry for the late update. Hope you enjoyed it guys!!

Vote~

Comment~

Be a Fan~

I Love You So...(On-going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon