Tanık

Gerçekler

Bir gün yürürken öğretmenim bana bir şey söylemek için çağırdı.Bana "aslında köylüleri senden uzaklaştıran şey sakarlığın değil"dedi. Öğretmenimin gözüne baktıkça acaba ne diyecek diye kendimi yedim ve dediki "içinde daha önce görülmemiş bir güç var"dedi.Hiç bir şey anlamama rağmen ağlayarak ordan uzaklaştım.Neden kim senin bana yaklaşmadını öğrendiğim için gülsemi yoksa  herkes bana nefret kustuğu için ağlasamı.Duvarlar sanki üstüme geliyordu. Kendimi piyon zannettim.Rüzgar nereye eserse oraya savrula savrula uçtum.Çocuklar oyun oynuyordu beni görünce" bu o "diyerek kaçtılar.Eve gittim ve uzandım.Duvara baktıkça annemin ve babamın yüzünü gördüm bana gülümsüyorlardı.Hayatımda nerdeyse ilk defa gülümseme görüyordum.