Adını Sen Koy

4. Bölüm

Oyun yeni başlıyordu bunu söylerken o gece o kadar yakın olduğum kişinin bir anda benden ne kadar uzaklaşmış olduğunu anladım. Oyun.. o zaman oyunu kuralına göre oynama zamaniydi.
Önümden hisimla gectikten sonra pesinden koşup arabaya binmesini söyledim ilk başta kabul etmesede biraz ısrar edince kabul etmek zorunda kaldı arabada hicbir şey konuşmadık sadece ona telefonumu uzatarak numarasını yazmasını işaret ettim sonucta hergün ona ulaşmak için bu kadar ugrasamazdim. Bir yandan ağlıyor galiba babası için bir yandan numarasını yazıyordu o da bana telefonunu uzatinca senin beni aramanı gerektirecek bir durum yok diye posta koydum eger benden nefret etmek istiyorsa iste ona bu fırsatı veriyordum.
Zehra. Babamı düşünürken onun icin bu adama katlanacagim günleri düşünürken daha da ağlamaklı olmustum bi de uzattigim telefonum havada kalinca üzüntümun yanına sinir öfke eklenmisti ama nefreti bir türlü koyamiyordum bunların yanına her neyse önceliğim babam ve onun sagligiydi hastaneye gelince elimdeki posetlerle arabadan indim hicbir sey demeden arkamdan seni bu aksam ararim dediyse de pek takmadim.
Ömer. Sinirle arabadan indi ona arayacagimi söyledim ama bakmadi heralde duymadi neyse bu altı ay boyunca bol bol duymak zorunda kalacak.
Zehra. Hemen parayı yatırıp ameliyatı yapılması icin islemleri hizlandirdim tabii bide bunu anneme anlatmak vardi ama daha sonra anlatirim deyip gecistirdim...
Babamin ameliyati basarili gecmisti. Allah im sana sukurler olsun. Ama annem pesimi birakmiyor ve parayi nerden buldugumu merak ediyordu haliyle bankadan kredi cektigimi ve bunun karsiliginda yatılı cocuk bakiciligi yapacağımı söyledim bunu annemden habersiz yapmamdan dolayi cok kizmisti.bi de imzalanmış bir sozlesme var geri dönülmez deyince iyice bir tokat yedim ve hastanenin bahcesine kostum pesimden yaseminden gelecekti fakat annem izin vermedi.bahcede bir köşeye sinip ağlamaya başladım her şey cok hızlı gelismis ve aldigim kararin doğruluğunu hic tartmamistim. Bu sirada önümde bir araba durdu o gelmişti noldu niye geldi ki simdi? Başıma dikilip baban nasıl oldu dedi bende iyi demekle yetindim.
Ömer. Babası iyi olduguna göre kendi konumuza donebilirdik ama o sanki ağlıyor gibiydi ve o an yine bir yağmur bastırdı islaniyor ama bu pekte umrunda değildi hemen onu ilerideki agacin altina kadar elimle çektim ve yagmur dinene kadar eli elimde oylece kaldik ama hic yüzüme bakmıyordu fakat sessiz hickiriklarini duyabiliyordum yagmur dinince elini cekti ve bende ona bir peçete uzattım o da cok islanmadim sagol deyince hafifce gülümsedim dejavu mu yasiyordum yoksa diyip devam ettim bu gözyaşlarin icin iste o an bana islak gözleriyle baktı ne olmuştu ona dudagi kanamisti hemen istemsizce elimi dudagina götürerek noldu dedim elledigimde biraz cani yanmisti hemen çektim.
Zehra. Kendimi cok kötü hissediyordum ona bana bir sey sormamasini soyledim ve sadece bir kez hicbir şey düşünmeden bana sarilabilecegini sordum.
Ömer. Bana bunu sorunca hic tereddütsüz o küçük narin bedenimi kollarimin arasina aldım. Hic sesi çıkmıyordu sanki aglamasida geçmişti bir müddet sonra ona seslendigimde bana cevap vermedigini görünce bayıldığıni fark ettim. Hemen kucağıma alıp arabaya goturecekken o adam geldi elindeki posetleri atarak bana yürüdü bende dur napiyosun o iyi degil dedim ve acile goturmeliyim dedim onu sedyeye alıp goturduklerinde yaninda olmam icin hicbir vasfim yoktu bir de o adamı yine yanında görünce ömer yaşadıklarını unutma dedim ama o gözümün önünden gitmeyen masum hali iste canimi yakan mesele buydu yanimdayken en uzagi olmam.onun masraflarini ödeyip doktoru ile konustuktan sonra bu düşüncelerle orayi terk ettim.
Zehra. Gözlerimi actigimda yanimda yener vardı zehram nasılsın iyi misin diye soruyordu ben iyiydim de bu duruma nasıl gelmiştim hem en son onunlaydim yener nerden çıktı ama simdi yenerin yaninda bu konuyu acmanin zamanı degildi bende sustum ve kalkıp annelerin yanına gittim yeneride söz verdirdim bir sey dememesi konusunda o gece hastanede sabahladik babamda sabahında ozel odaya alındı o sıra telefonum calmisti fakat acmadim once buradan uzaklasmam gerekiyordu o yüzden hava almak bahanesiyle dışarı attim kendimi
Ömer. Sabah erkenden evden çıkıp onu aradim ama hanımefendi telefonu acma zahmetine dahi girmemisti tabii sevgilisi yaninda izin vermemisti bende yine hastanededir diye oraya gittim beni farkedince hastaneden dışarı çıkıp ilerideki cafeyi isaret etti bende arabayı parkedip yanına gittim.iyi olduğunu doktorundan öğrendiğim icin sormaya lüzum görmüyordum. Cam kenarında bir masaya oturmus beni görünce el sallayıp orada olduğunu gösteriyordu. Karsisina oturup zamanının cok olmadığını ve su sözleşmeyi imzalayip bu oyuna bir an once baslamamiz gerektiğini söyledim. Beni dinlemiyor gibiydi heyy diyip onu durttum ve kendine gelmesini ve masaya koyduğum sözleşmeyi imzalamasini soyledim tum maddeleri o istedigini benden nefret edebilsin diye itina ile hazirlamistim bunu okuyunca kendine gelirdi nasil olsa o yuzden yanimda biraz daha makul baska bir sözleşme vardi.
Zehra. Önüme sözleşmeyi koyunca okumadan imzami atmistim en fazla ne olabilir ki diye. Ama bana sasirarak bakmasina anlam veremedim bunu yapmami istemiyormuydu yoksa sonra bir cay söyledim sende istermisin diye sordum ama orali degildi bende sen bilirsin diyerek dışarıyi seyretmeye koyuldum. Ve ne göreyim yener cafenin önünde duruyordu yok yok cafeye geliyordu hemen masanin altina girdim beni görmesini istemiyordum bana naptigimi sorunca ömer aklima geldi masanin altindan karşıya gectim ve elinden tutarak  onu asagi cektim o kadar büyüktü ki bunu basarmak onun icin atom parcalamak kadar zordu ama o da indi masanin altinda o kadar yakin duruyorduk ki bir an kendini çekmek isteyince kafasını vurdu bende elimi basina koyarak iyi misin dedim hi hi demekle yetindi. Saldalyenin arasindan arkama bakarken yenerin hala içerde biriyle konustugunu gördüm ve bizim masaya da garson geliyor du.
Ömer. Cay söyleyecek zamani buldun. Kardesim birazdan getir dedim cayi elimle gitmesini isaret ederken o bana gülüyordu.bende ne o komik mi dedikten sonra hi hi dedi ve bende gülmeye basladim o tekrar arkasına bakinca bende gittimi diye sordum bana bakmadan eliyle sus isareti yapti ama elini gözüme doğru tutmuştu gitti gitti diyerek önüne döndüğünde elini utanarak yüzümden çekti ve masanın altından kalktık. Onunla ne isin var dicektim ama vazgeçtim sonucta beni ilgilendirmez diye düşündüm ve tam oradan ayrilacakken aysenin isteği aklıma geldi ve bu akşam bize yemeğe geliyorsun dedim ama aksam evden cikamam ama yarın kahvaltı için gelsem dedi bende fark etmez olur dedim. Ve oradan ayrıldım yarın Büyük gündü bakalım ailem nasıl karsilayacakti onu..