Sole Academy: School for Mortals & Immortals

[I]

(Loies' POV)

           They're running, no, he's running at pasan pasan niya yung babae sa madilim na gubat na tinatahak nila pero sapat na ang liwanag ng buwan para makita nila ang dinadaanan. Pero di normal ang pag takbo nila, masyado siyang mabilis. Yung tulad sa mga napapanood kong vampire movies. Yung takbo na mga bampira na mas tinatawag nila sa salitang 'vampire speed'.

'Di nagtagal at huminto din siya. Tumigil sila sa bundok at hinawakan niya ang kamay ng babae at hinila niya ito papalapit sa isang cliff. 'Di pa rin natatanggal ang pagkakakatitig niya sa lalaki though hindi pa siya hinaharap nung lalaki kaya .

Natigil lang ang pag titig niya sa lalaki ng magsalita ito,"Beautiful isn't it?" Unti unti niyang tinanggal ang pagkakatitig sa lalaki at binaba ang tingin sa cliff at totoong ang ganda nga. Though hindi sapat ang salitang mga 'beautiful, pretty, awesome, amazing' para idescribe ang nakikita nila ngayon.

Theres a lot of lanterns around the city, beautiful lanterns to be exact. Sinabayan pa ng mga ilaw na nanggagaling sa mga buildings na pumapalibot sa city.

Unti unti ding humarap yung lalaki na kasama niya dito. "How was the feeling? " Tanong niya ng may magagandang ngiti sa labi pero hindi siya sinagot ng babae.

Imbes tinitigan niya lang ito. May mga nagbabadyang luha sa mata niya. Nanlalabo na ang mga mata niya at kitang kita ko kung anong sakit ang nararamdaman niya, diko na din maaninag ng malinaw yung mukha niya.

She slowly shook her head pero lalong gustong kumawala ng mga traydor niyang luha sa mata niya at unti unting lumalayo sa lalaking kaharap niya. "Why? Don't you like it? Isn't it beautiful?" Tanong ng lalaki na may pagaalala sa mukha at unti unting lumapit sa babae pero patuloy sa paglayo ang babae.

"D-don't touch.. Me" sagot ng babae na nagpahinto sa lalaki. Di na niya napigilan at humagulgol na siya. Nanlaki ang mga mata ng lalaki at binawi ang kamay.

"I'm sorry.. I'm so sorry for making you believe that i love you but all this time.. I'm just fooling myself.. Not just myself but yours too.. And i can't take it anymore.. I'm really really sorry.."

Pag katapos sabihin ng babae yun ay tumalikod na kagad siya pero 'di pa siya nag-lalakad. "No, baby. I know you love me! I can see it in youe eyes... Please take back what you said.. Baby... Please." Ani ng lalaki na tumutulo na din ang luha.

Umiling yung babae habang naka-talikod..

'I'm really really sorry baby.. But i need to do this.'  Bulong ng babae sa isip. At nagsimula nang tumakbo palayo.

Humarap yung lalaki sa cliff at tinignan ang langit na puno na ngayon ng nag gagandahang lanterns. Walang lumalabas na emosyon sa mukha niya pero patuloy pa din ang pag-agos ng luha niya. Kitang kita sa mga mata niya ang sakit... Matinding sakit.

Maya maya ay nagsimulang maglakad yung lalaki papunta sa edge ng cliff parang alam ko na ang susunod na mangyayari pero eto pa rin ako pinapanood siya. Tumigil siya sa pinaka edge at isang step na lang malalaglag na siya sa cliff. I can't watch him die, kahit na alam kong kaya ko siyang pigilan.

Parang nag slow mo sa paningin ko yung pag angat ng kaliwang paa niya and the next thing happen is....

"WAAAAAAAAG!!" Sigaw ko.

Sabay ng pag dilat ko ng mata, nasa kwarto na ako. Pinalibot ko ang mata ko at napagtantong panaginip lang pala yun.

Weird..

Bumangon na ako at naglakad papuntang banyo. The feeling inside me. It felt like surreal.

Pagtapos kong maligo nagbihis muna ako bago bumaba, sumalubong sakin ang ingay ng nagtatakbuhang dalawang paslit sa salas