Chapter 5

218 6 0
                                    

Hindi parin ako maka paniwala. the person that I have been waitng for eleven years has always been around me.

I sat beside him and I often eat with him.

Bakit kaya di nya ako naalala? Hindi nga ba?

Ewan ko lang.

Lumabas na ako ng classroom dala dala ang malalaki kong aklat.

" Hey! tagal mong lumabas ahh!. Tulungan na kita."

Nakatayo sya sa labas ng classroom. Was he waiting for me? matagal ba sya sa labas?

Dinala nya ang mga books ko. And I silently followed him.

" Saan ba tayo pupunta? "

Huminto sya sa paglalakad.

Then he gave me back my books.

" Wait here."

Tumakbo sya bigla.

Saan ba kase sya pupunta? 

May itim na sasakyan huminto sa harapang ko.

Bumaba siya at binuksa ang pintuan ng kotse.

" Sorry kung pinaghintay kita."

wala akong masabi at wala rin akong gustong sabihin.

Sumakay na ako sa car nya.

"Saan ba tayo pupunta?"

" Basta surprise ko yun sayo."

He took me to a place which I hava not been.

It was pretty, the place was surrounded with flowers of pleasant smell.

There was a basket and a picnic basket.

" Gusto kong magpicnic at naisipan kong isama ka."

Ang ganda naman dito at kami lang dalawa.

It feels so ROMANTIC!!!!!

Nagkwentuhan kami.

He said:

" Eleven years ako nasa Japan. Wala naman masyadong nangyari sa buhay ko doon.Tapos bumalik kami sa Pilipinas."

" Ikaw anong nangyari sa buhay mo?"

" Well nung 8 ako nagmigrate kami sa America. Pilipina ang mom ko nakapag asawa ng Americano. Akala ko doon na talaga ako, well fortunately nakabalik pa ako dito."

" Ah I see."

Kumain na kaming dalawa.

" Ilan na ba ang naging boyfriend mo?" bigla nyang tanong sakin.

Sabi ko:

" Wala pa."

He Choked..

" Uie Okie ka lang?"

Pinainom ko sya ng tubig.

He looked at me and said:

" Dont tell me sa ganda mong yan wala talagang nanligaw sayo for 18 years?"

Tinawanan ko sya.

'" ano kaba? syempre meron no."

" Kung ganon wala kang nagustuhan maski isa?"

" Marami nga akong nagustuhan eh."

" Bakit wala ka pang nagiging boyfriend?"

" may hinihintay kase ako. Nagpromise kase siya sa akin."

" Alam mo Lorie sapanahon gayon kaunti nlang ang honest."

" Pero umaasa parin ako sa kanya even though sa tingin ko nalimutan na nya ako.."

" Nagkita na ba kayo?"

Kung alam mo lang kausap ko siya ngayun.

Hiroshi's P>O>V

Wala talaga akung planong gawin ang pinagagwa nila Lawrence sa akin.

Pero gusto ko pa siyang makilala ng husto.

Masaya namna siya kasama, para nga kaming sira-ulo tawa lang ng tawa.

Tapos kumain na kami.

Tinanong ko sya kung ilan na ang naging boyfriend nya.

Sabi nya:

" wala pa."

Nabulunan ako.. hindi ko alam kong matatwa ba ako oh maawa.

Grabe naman tong tong babaeng to. ang ganda ganda pa naman nya.

Inaamin ko marami akong naging girlfriend pero wala pa akong seneryoso sa kanila. hindi ko nga alam kong seryoso ba ako kay Vanessa.

Iba ang pakiramdam ko pag kasama ko si Lorie.

Bago pa kami nagka kilala pero bakit feeling ko ang tagal-tagal na namin naging magkakilala? 

Ewan ko ba!!! naguguluhan na ako..

Makakain nga ng ice cream..

Ice creamTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon