Twins of Neverland

1.

(POV Levi)
"Stop, stop!" roep ik terwijl ik de trap op ren. Mijn vader komt achter mij aan, hij is woedend. "Kom hier, snotjong! Dan krijg je er wat van!" roept hij. Snel ren ik mijn kamer in, en doe de deur op slot. "Als jij die duur niet open doet, dan ram ik hem wel in elkaar." schreeuwt mijn vader. Ik ben ondertussen onder mijn bed gekropen. "Oh alsjeblieft, laat hem de deur niet weer open breken, dan wordt mama weer boos." smeek ik in gedachten. Ik hoorde een krak, en toen een plof. Yep, dat was de deur. "Snot jong, waar zit je? Kom tevoorschijn als je durft!" Ik durf me niet te bewegen. Ik hoor de voetstappen van mijn vader, en even later kijk ik in twee felgroene ogen, dezelfde die ik en mijn tweelingzus Skylar ook hebben. Ik word onder heb bed vandaan getrokken. "Zo, eens kijken waar jij nog geen blauwe plekken hebt. Haha, wat ben ik toch een grapjas, die heb je overal al." Hij wilt mij net gaan slaan, als de deur beneden dichtvalt. Shit, dat moet Skylar zijn. Niet nu, ik wil niet dat haar iets over komt. Skylar is mijn alles, en ik ben haar alles. Mijn vader laat mij los, en ik kruip weer onder het bed. "Ik krijg je wel kreng!" hoorde ik hem beneden roepen. Oh nee, alsjeblieft doe Skylar niks aan. Ik hoor mijn kamerdeur open gaan. "Levi, waar ben je?" "Onder mijn bed." piep ik zacht. Ik hoorde mijn vader ook weer naar boven rennen. "Waar zijn jullie rotkinderen? Ik zal echt niks meer doen!" Ik hoorde dat hij het niet meende, bijna alles wat hij zegt meent hij niet. Ik kijk bang naar Skylar. "Levi, beloof je dat we voor altijd samen zullen blijven?" Ik zie dat ze moest huilen. "Beloofd." fluister ik terug. Ze glimlacht naar me. Op dat moment wordt Skylar onder het bed vandaan getrokken.

(POV Skylar)
Nederlands. Wel belangrijk maar saai. Ik kan alles al. Ik wil naar Levi. Ik mis hem ookal is er maar een uur voorbij gegaan dat ik hem niet heb gezien. Wij zijn gewoon onafscheidelijk. Ik kan niet zonder hem en hij niet zonder mij. We zijn trouwens een tweeling. Ik krulde mijn bruine krullen om mijn vingers. *tringgg* DE BEL. Ik rende met al mijn spullen naar huis. We wonen dicht bij school dus na 3 minuten was ik er al. "Ik krijg je wel kreng!" Ohhnee mijn vader. Ik gooide de deur open en liet mijn spullen vallen. Ik rende naar boven. Ik zag mijn vader naar boven rennen. Hij rende vast naar zijn kamer. Ik rende mijn en levi's kamer in. "Levi? Waar ben je?" "Onder het bed." Ik bukte en zag hem liggen. Ik hoorde mijn vader weer naar onze etage lopen. Hij is helemaal losgeslagen sinds onze moeder super ziek is geworden. "Waar zijn jullie rotkinderen? Ik zal echt niks doen." Aan zijn lach hoorde ik dat hij het niet meende. Ik kroop snel naast levi onder Zijn bed. Zijn voetstappen kwamen onze kant op. ik kijk Levi bang aan. "Levi beloof je me dat we altijd Samen zullen zijn." Bij dag laatste rolde er een traan over mijn wang. "Beloofd." Zei levi. Precies op dat moment werd ik onder het bed vandaan getrokken.

*****
Heyy. Ik schrijf dit boek samen met PhanGuurl  volg haar zeker even ze heeft super leuke boeken.
XXX Fleur