Twins of Neverland

3.

(POV Skylar)

Ik opende mijn ogen en keek om me heen. Alles wat wit. Te wit. Ik kreeg er hoofdpijn van. Waar ben ik? Waar is Levi?! Ik knipperde nog even met mijn ogen en het werd allemaal wat scherper. Ik lig in een bed. Maar het is niet mijn bed. Er zijn allemaal draadjes. Ik hoor hakken en kijk die richting op. Een vrouw opende de deur en kijkt me aan. "Goedemorgen ik ben dokter lovestijn wat is jouw naam?" Ik keek haar aan en zei:"ik h..heet Sky....Skylar McCarty. Weet u misschien waar mijn broer is? Hij heet Levie." Ze keek me aan en liep op me af. "Meisje toch daar hoef je nu niet aan te denken. Alles is goed met hem. Wat ik wel even wil weten is wat er is gebeurd." Ik beet op mijn lip. "Ik moet mijn broer vinden." Meer kan ik niet zeggen want ik hoor allemaal piepen van de kamer hiernaast en dokter lovestijn staat op en rent er spastisch heen. Ik maak me zorgen om Levi wat als er iets met hem is. Even laat gaat de deur open en rent Levi op me af. Ik omhels hem en tranen lopen spontaan over mijn wangen. "Ik laat je nooit meer gaan Skylar, nooit meer." Hij is ook aan het huilen. "Ik jou ook niet Levi." Krijg ik nog net uit mijn mond.

(POV Levi)

Ik opende mijn ogen. Alles is licht. Iets te licht als het aan mij ligt. Waar ben ik? En waarom lig ik in dit rare bed? Het is niet eens mijn eigen bed, er zitten van deze gekke hengels aan. Wacht.. dat komt mij bekend voor. Het is een ziekenhuisbed. Wat doe ik in het ziekenhuis? En waar is Skylar? Opeens herriner ik me alles weer en schrik ik op. "Skylar. SKYLAR" begin ik te schreeuwen. Meteen begonnen er apparaten te piepen. Ik zie allemaal dokters aan komen rennen. "Waar is Skylar!" ik begin in paniek te raken. Wat als ze dood is? "Rustig maar, alles is goed met je zusje." zegt een onbekende vrouw. "Wi- wie bent u?" vraag ik bang. "Ik ben dokter lovestijn, mag ik vragen wat jouw naam is?" "Ik ben Levi McCarty mevrouw Lovestijn." "Goed, dat weet je dus nog. Weet je ook nog wat er gebeurd is?" Ik begin het hele verhaal te vertellen aan dokter Lovestijn. "Goed, je geheugen is dus niet beschadigd. Dat is geruststellend." "Maar waar is Skylar?" "Met Skylar is alles goed, ze ligt in de kamer hiernaast. Je mag wel even naar haar toe." Voordat ze was uitgepraat ben ik al van het bed af gesprongen. Dokter Lovestijn begint te lachen. "Eerst eventjes je loskoppelen Levi." Ik wacht tot ik ben los gekoppeld en ren naar de andere kamer. Ik zie Skylar zitten en val haar om de nek. "Ik laat je nooit meer gaan Skylar, nooit meer." zeg ik huilend. Skylar huilt ondertussen ook. "Ik jou ook niet Levi."