Deel 11.

209 6 4
                                    

Sara

Martijn is de liefste die er is. Nu opeens naar de Malediven! Hij nam me
mee naar een van de mooiste huisjes die er waren. Daar dumpten we onze koffers en kleden we ons om.
Ik was helemaal gesloopt naar de reis, maar Martijn was het zo te zien wel gewend.

Hij lag rustig op bed met zijn MacBook op schoot.  Zijn bruine haar was door de war en als hij zich bewoog spande zijn kaak wat aan waardoor je goed zijn kaaklijn kon zien. Zijn wat groene ogen straalden wat mysterieus uit. Hoe hij daar zo zit, zo serieus. Het maakt hem zo aantrekkelijk. Eigenlijk is alles wat hij doet aantrekkelijk. Hoe hij altijd met zijn hand door zijn haar gaat als hij nerveus is, hoe hij soms zo lief kan zijn voor mensen die hij niet eens kent en hoe hij me soms aankijkt, maakt me helemaal gek.

Dan kijkt hij plots op en schuifelt een beetje.
' kan je het zien lieverd?' Vraagt hij
Ik glimlach naar hem en loop naar hem toe.
Leg zijn MacBook van zijn schoot af en geef hem een kus.
Ik trek hem dichter naar me toe en leg mijn handen in zijn nek.
Zijn handen die op mijn heupen lagen zakken steeds verder naar beneden. De zoen word steeds intenser en Martijns handen zakken naar mijn kont.
Even stopt hij de zoen en kijkt me aan maar ik duw hem achterover zodat ik boven hem zit.
We zoenen weer en ik voel zijn handen overal. Dan stoppen zijn handen onderaan mijn shirtje en hij wilt het naar boven trekken. Ik schik en uit reflex duw ik zijn handen weg en ga van hem af.
Ik loopt maar het raam en draai mijn rug maar hem toe.

Het eerste wat uit mijn mond komt is 'Sorry, ik kan dit echt niet'
Langzaam hoor ik stappen dichterbij komen, en ik voel een adem in mijn nek.
' Voor wat sorry Sara? Het geeft niet, ik kan wachten.' Antwoord hij me
'Tijnnn' breng ik stotterend uit. 'Er is iets dat je moet weten..'

Martijn Garritsen |martin Garrix Dutch|Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu