War And Love (UNDER REVISION)

Chapter 10

Chapter 10

Past

Althea Pov

"Promise mong babalik ka JM?"naiiyak na wika ko

Umiiyak ako sa harapan niya pero niyakap niya lang ako i hugged him back.ayoko nang kumawala sa mga bisig niya pero kailangan niyang umalis

"I promised"sabi niya sa akin at halik sa noo ko i smiled showing him im very pretty okay

"Kailan ka babalik?"sinsabi ko habang nakatingin sa harapan mas lalo kolang hinigpitan ang yakap ko

"I don't know"mahina niyang banggit at niyakap ako

Ayokong umalis siya!lalo na at ayaw kong ganyan ang tono niya!

"Babalik ka diba JM?"paninigurado ko ayokong makarinig ng ibang sagot kudi ang salitang oo

But he damned shrugged no!no!

"Time flies Zeal"what the hell is he talking about

"W-what?"wag mong sabihin?.....no....

"Hindi na ako babalik"....no

Umiling ako!hindi!

"NO!"napabalikwas ako sa higaan ko ng ang panaginip nanaman yun ang dumalaw sa utak ko

I shook my head. Telling myself don't cry!but heck!?why the hell am i crying?

Why am i dreaming that such a thing!?
That's ridiculous!

Matagal na ang panahon na yun!ilang taon na ang lumipas!wag ng umasang babalik pa siya!

Napatingin ako sa orasan ko 5 am na pala agad akong bumangon at mauunalang pumasok ng maaga!

I need to clear my mind! Despite my thoughts.bakit ko ba napapaginipan yon?is that part of my memory?why can't i remember?

Agad akong nagayos ng gamit ko at ready nang umalis pero bago yun pumunta ako sa kwarto ni Lia para mag paalam na

Kumatok ako pero walang sumagot napakatulog mantika kasi tsk!pumasok nalang ako sa kwarto niya hindi naman siya nag lock

Kung wala lang bumabagabag sa akin kanina pa ako tumatawa sa itsura ng babaeng ito, ang katawan niya ay balot na balot!nakapalakas naman kasi aircon ng babaeng ito!

Agad ko siyang tinapik pero nag ungat lang ang babaeng ito ok!

"Lia,mauna na akong school. I have things to do"wika ko sa kanya

Napakurap kurap siya habang nakapikit konti ang mata niya

"Hmmm.sige,ingat ka"in her bed husky tone natawa nalang ako

I pat her head and leave

Habang nasa daanan ako at nag dradrive ay hindi maalis sa isipan ko ang JM na iyon

Masyado pa kaming bata nong mga oras na kasama ko siya.napailing na lang ako sa sarili kong naiisip.sino ba ang niloloko ko?sarili ko?sinong hindi makakaalala sa kanya

Isa siya sa nagbigay buhay sa akin noon pero nilagyan niya yun lamat sa buong pagkatao ko

Lamat na kailanman hindi na mabubura

My darkest little memories when i was young

I continued my driving while looking in the road. In didn't notice my tears.many years past but why still hurt? Why am i reacting like this? I should buried this feeling! It's not healthy!

Masyado pa akong bata noon para makaramdam ng salitang pag ibig. Baka naman kasi nasanay lang ako kasama niya noon? Tsk!

Nang makarating akong school agad akong tumambay sa mga puno.Napangiti ako ng makalanghap ng ng masarap na simoy ng hangin. Tumama sa mukha ko ang sinag ng araw na nagpapainit sa buong katawan ko