unexpected love

κεφάλαιο 2

Η ώρα του τεστ έφτασε και ο Αλέξης έχει αντιγράψει τις ασκήσεις λέξη προς λέξη

" Ρε είσαι ηλιθιος ; θα μας καταλάβουν και δεν έχω όρεξη να πάρω μηδέν εξαιτίας σου " του είπα χαμηλόφωνα αλλά την τελευταία στιγμή ο καθηγητής με είδε να μιλάω

" Παπαϊωάννου πήγαινε σε εκείνο το θρανίο " μου είπε ενώ καθόταν στην έδρα και μου έδειξε το πρώτο θρανίο

" Γιατί ; δεν έκανα τίποτα " είπα ψέματα διότι καταβαθος δεν ήθελα να αλλάξω θέση

" Είπα πήγαινε στο πρώτο θρανίο αν δεν θες να σου μηδενισω το γραπτό " φώναξε και εγώ σηκώθηκα από την θέση μου

" Καλά ντε " είπα και πήγα στο θρανίο που μου έδειξε

" Πολύ θράσος " είπε κοιτώντας με

" Τι έκανα πάλι ; " ρώτησα με πιο δυνατή φωνή

ο Αλέξης μου έκανε νόημα να σταματήσω να μιλάω και αποφάσισα να κάνω για πρώτη φορά αυτό που μου είπε

συνέχισα να γράφω το τεστ μου μέχρι που ο καθηγητής είπε ότι τελείωσε ο χρόνος

πουφ .... ευτυχώς πρόλαβα στο τσακ και έγραψα και την τελευταία άσκηση

όταν πέρασε από το θρανίο μου για να μαζέψει το γραπτό μου , μου έριξε ένα αγριεμενο βλέμμα

τι σκατα συμβαίνει εδώ ; λες και του έβρισα την μάνα ένα πράγμα ....

" Μπορώ να επιστρέψω στην θέση μου ; " ρώτησα αλλά δεν απάντησε

πήρα το στυλό μου και κάθισα δίπλα στον Αλέξη μιας και στην θέση μου δίπλα στην Αλίκη κάθεται ο Δημήτρης

" Όλα καλά ; " με ρώτησε ο Αλέξης χαϊδευοντας την πλάτη μου

" Έχω νευριάσει πολύ . Τι έχω κάνει και με κοιτάνε όλοι με μισό μάτι ; " τον ρώτησα απογοητευμενη

" χεσε τους μωρέ. Γιατί τους δίνεις σημασία ; " είπε και χαμογέλασε . Το χαμόγελο του έφτανε μέχρι τα αυτιά

" έλα ντε " είπα και τότε ο καθηγητής μας έκανε παρατήρηση για να μην μιλάμε

......

χτύπησε το κουδούνι που σημαίνει ότι έληξε και η τελευταία διδακτική ώρα

" Τελικά τι έγινε με τον Αλέξη ; " με ρώτησε η Αλίκη όσο εγώ έβαζα την τσάντα μου στον ώμο μου

" Τίποτα. Σαν τι να γίνει ; " είπα αδιάφορα και έφυγα από την τάξη με την Αλίκη να με ακολουθεί

" Ρε παιδί μου , καθίσετε μαζί στα μαθηματικά. ε , δεν είπατε τίποτα ; σαν μουγκοι καθόσασταν ; " είπε και εγώ άρχισα να γελάω

" Νομίζω ότι τα έχεις μπερδέψει λιγάκι τα πράγματα. Με εμένα και αυτόν τον ηλιθιο δεν συμβαίνει τίποτα οκ ; " είπα και η Αλίκη μου έκανε νόημα να κοιτάξω πίσω μου

" Γειά " είπα με τρεμαμενη φωνή στον Αλέξη, ο οποίος τόση ώρα βρισκόταν πίσω μου και άκουγε ότι έλεγα

" Εμένα να μην με ξαναπιάσεις στο στόμα σου μικρό σκατο, το κατάλαβες ; " μου είπε με αγριεμενο τόνο

" Ρε μαλακά ηρέμησε " του είπε ο Δημήτρης και τον τράβηξε μακριά μου

" Επειδή της ζητήσαμε την βοήθεια της νομίζει ότι έγινε κάποια και μπορεί να μας βρίζει πίσω από την πλάτη μας " συνέχισε με τον ίδιο αγριεμενο τρόπο

" Σοβαρά τώρα ; δεν καταλαβαίνω γιατί κάνει έτσι " είπα όντας έξαλλη και φύγαμε από το σχολείο με την Αλίκη