Love At First War [On Going]

chapter 1

Xy's POV

Agad agad akong nagtago sa may bakod malapit sa apat na tao nayun para d nila ako makita.

"Sa susunod sana matuto kayong rumespeto ng babaeng tulad ko para hindi bumaliktad ang mundo mo" sabi nung babae.

Teka babae ba talaga to? Boses lalaki amp tas yung suot? black pants, black boots, white v neck shirts and black jacket?! Wow ang lamig sa pinas ah? Tsaka all black? Seriously? May patay ba? Nagsusuot naman ako minsan ng all black pero hindi sa gabi. Baka naman.... BAKLA to? Nilampaso yung tatlong lalaki eh? Kaso ano kamo? Remuspeto ng babae? So babae to? Babeng boses lalake? Turn off dude.

"babalikan ka namin pero asahan mo sa susunod na pagbabalik naming mapapasakin yang katawan mo HAHAHAHAHA d tayo dto magtatapos miss magpapahinga lang ako. Hahanapin kita" sabi nung lalaking nakahiga na agad tumayo para maglakad ng nakatalikod na animong sinusuri yung katawan nung babae kuno. Libog amp.

"sige ba. Balek ka, pero paensiyahan tayo kung mawawalan ka na lang ng malay bigla makita ko lang yang mukha mo sa harapan ko" matigas na sabi ng babae. YABANG!

"Yan ang gusto ko sa babae. Palaban! Magkikita tayo ulit sa susunod paalam!" sabi nung lalaki kanina sabay takbo. Nilingon ko naman yung babae at laking gulat ko na lang nang makitang nakatingin siya sa pwesto ko!

"ahh..?" nasambit ko na lang bigla dahil sa gulat ko nang lumapit siya sa pwesto ko.

"alis" sabi niya. Ang laki laki ng kalsada! Bakit dito pa siya dadaan sa pwesto ko?!.

"malaki ang kalsada miss" sabi ko ng nakatingin sakanya.

"alam ko" sagot niya sabay hakbang palapit sakin. Type ba ko nito?! Alam kong gwapo ako pero d naman ako pumapatol sa kung sino sino lang! bigla naman siyang napahingang malalim sabay yuko at....

"anong gagawin mo?!" sigaw ko sakanya. Agad naman siyang tumayo at pinakita sakin ang backpack at maleta niyang nanggaling sa gilid ko. Wtf?

"assuming" diretsong nakatingin sa mata kong sabi niya sabay lakad paalis. What thee???

"ang kapal amp" pabulong kong sabi sabay lakad na ulit papuntang bahay.

***bahay***

"oh baby your home na pala" sabi ni mommy. Well siya lng naman halos laging nandito sa bahay since laging nasa ibang bansa si daddy for our business. Typical rich kids problem.

"yes mom, ill take a shower first before dinner" I said and gave a peck on her cheek then run upstairs. Natapos na kong maligo at kumain at ngayon ay nagtotooth brush ako ng maalala ko yung nangyari kanina.

"ang kapal talaga" sabi ko at tinapos na ang pagtotoothbrush. Kailangan kong magadvance reading para sa klase dahil pasukan nanaman bukas hayst. i sat at my study table at our study room and read about the first topic for the first semester.

***tok tok tok***

"the door's open!" I shouted.

"here's your milk baby, maaga kang matulog mamaya ha? May pasok na kayo bukas?" Paalala ni mommy.

"yes mom thank you" I gave her a peck on her cheek and after that she left the room. Nagtataka siguro kayo kung bakit ganun kami ng mommy ko, masyadong sweet sa isa't isa. Dahil yon sa ako na lang ang nagiisang magdadala ng pangalan ng pamilyang to. My elder brother die 3 years ago. I actually don't know what the caused is cause they hid it from me and my younger sister. We were so devastated those years kuya ethan has been my bestfriend, a father and at the same time a brother to me, we were so close to the point that we never left each other.

"kuya ethan!" I called him but there was no response. He was there lying down in that white bed. I don't understand. Why does he have to die? For what reason?

"mom! Tell me why? Why? What happened?" I cried. It was midnight were all asleep. When suddenly mom entered my room crying. She woke me up, hugged me and told me that..

"he's dead, im sorry, I couldn't protect him, im of no use as a mother, i shouldn't have let him go and chase after that person, im sorry" mom kept on saying sorry, I don't understand why? But I know that she's talking about kuya ethan. He left earlier, he's going to korea, he said that he'll be there for a vacation, he never told me bout chasing someone.

"what are you talking about mom? Kuya ethan is in korea for a vacation how could he be dead?" I ask her she just look at me with those eyes, those eyes that shows that she's extremely hurt by the sudden news.

"no it can't be mom" I started crying.

"NO!!" napabangon akong bigla dahil sa panaginip na yon. Naalala ko nanaman, hey bro how are you up there?

"xyrone! Omygod are you okay?why are you shouting?." mom rushed in my room.

"nothing mom just a nightmare." I assured her.

"okay akala ko kung napano ka na. sige na get ready na your breakfast is ready. Kilos na or else you'll be late" mom said. Nakalimutan kong magalarm peste!

"yes mom thanks" I hurriedly went to the bathroom and took a bath. I finished my morning routines and went downstairs and ate.

"mom una na ko! Malelate na ko e" paalam ko tas kinuha ko na yung susi ng kotse ko.

"okay take care and goodluck, and! For the nth time no more causing troubles graduating ka na umayos ka na" pangaral niya. Well mahilig ako sa mga away siyempre lalaki din ako no madalas ako mapaaway dati pero nanagako naman akong wala nang away gulo ngayong taon kasi nga graduating na ko.

"yes mom!" I shouted while walking towards my car. Mabilis lang ang naging byahe ko since mabilis akong magpatakbo ng kotse. I park at the schools parking lot. Bababa na sana ako kaso may nahagip akong motor na mabilis na pumarada sa parking area katapat nung akin.

"psh akala mo hari ng daan kung magpatakbo tsk" bulong ko.

Pinannuod ko siyang magayos at laking gulat ko na lang ng tanggalin niya ang helmet niya at nakita kong lumadlad ang buhok niyang medyo kulot ang dulo. Isa siyang.... BABAE! Seriously what the heck? Kahapon nangbugbog ng mga lalaki ang isang babae tapos ngayon babaeng akala mo hari ng daan kung magpatakbo okay pa sana kung kotse yung gamit e kaso motor? Ibang klase. Pero aaminin ko ang cool nun.

D pa din ako nababang kotse pinanuod ko talaga siya hanggang sa humarap siya sa kotse ko para maglakad paalis. Wait.... Parang kilala ko siya? Nakita ko na siya. Pamilyar siya sakin.