Caught By You [EDITING]

CHAPTER TWO

TSB

It is now morning and I am not yet ready to face my parents down the dining area. Mas pipiliin ko pa magutom kaysa makita sila at pagusapan ang pagpapakasal sa akin.

Isang ingay ang narinig ko sa kwarto ko kaya lalo ako nagtalukbong sa kumot. Kung sino ka man sana 'wag mo ako pilitin bumaba kundi matitikman mo ang paa ko.

"Ma'am, gising na ho kayo. Gusto po kayo makausap ng senyor at senyora." Boses iyon ng isa sa mga kasambahay namin.

Hindi ako nagsalita.

"Ma'am, gising na ho." Pilit na ginising ako ni yaya. Kulit naman nito! Siya ang ipapakasal ko e.

"Ayoko. Natutulog pa po ako." Mahina kung sabi. Kailangan mo na umalis dito kundi ako ang magpapaalis rito. Kung pwede lang sabihin sa kanya 'yan e.

"Ma'am, sige na po. Ako po kasi ang mapapagalitan." Sabi niya. Nabubugnot na ako sa sinasabi niya. Wala ako nagawa kundi umupo sa kama at masamang tinignan ang kasambahay namin.

"Hindi ka pa ba nasanay? Sa loob ng ilang taon lagi naman may napapagalitan" Iritado kung sabi. Inirapan ko siya. Hihiga na sana ulit ako ng may nagsalita.

"Ayaw mo dito? You are free to go and no one will stop you. What a disgrace in the family." As I thought, it was dad who talked. It was a manly voice same as his physical body. Hindi nga halata na 53 na siya e. Pero ang pinaka-ayaw ko sa kanya ang paulit-ulit niyang dina-down ako.

That's it! I'm coming down. Kung iyon ang ikatatahimik nang paguusap na ito. I'll just pretend that I'm listening.

"Fine I'll go kaya umalis ka narin po." I even managed to say the word po. Hindi naman ako nagmamatapang-tapangan dahil napaka-typical naman non.

Simula kasi na magaway sila Mom at Dad nakita ko na wala silang respeto sila sa isa't isa. Ayun lang naman ang ginawa nila sa pagsasama nila. Magpakasal dahil sa pera.

Kaya ang pagpakasal ko sa lalaki na sinasabi nila ay dahil rin sa pera. They are using me for their own advantage.

I went to the batroom and gave myself a good shower. After cleaning myself deretso bihis na agad ako. Before heading downstairs, inayos ko muna ang aking pagmumukha. Ang putla kung tignan that's why I decided to put some color in my face.

And that's it.

I walked downstairs toward the dining hall.

Nakita ko duon si Mom at Dad na mukhang seryoso. I looked at Dad who looks like he is about to kill me. He's obviously mad.

Dahan-dahan ang paglakad ko papunta sa lamesa. Nang makalapit na ako umupo ako at nakita ko na naka handa na ang pagkain ko. Para hindi awkward kumain ako.

I thought they would do the same but they stared at me as if I was doing anything wrong. Did I?

"I can't believe you're acting this way." Galit na sabi ni Daddy. Hindi ako sumagot baka sapulin niya ako ng kamao niya.

Ano ang sinasabi ni Dad? Ginawa ko lang naman ang gusto nila.

“Anak, we've been waiting for you. Umalis na si Mr. Vanxe dahil naiinip na.” Sabi ni Mommy. Boses talaga ni mommy parang anghel. Ang smooth at sweet pakinggan.

My eyebrows raised in confusion. “Who’s Mr. Vanxe?” As I grabbed the nearest orange juice for me.

“Mr. Vanxe is your Fiancé and he even came here so you can talk about your marriage.” Mommy explained. Wait what? Pumunta sa pamamahay namin ang lalaking iyon? How dare he!

After hearing Mom’s explanation I felt the orange juice came out from my mouth.

Nagulat si dad sa nangyari. Syempre sino ba naman hindi magugulat?

May lumapit sa amin na kasambahay. "Ay! Lilinisin ko po!" May hawak siyang mop at patakbo siyang pumunta dito. Dahil parang sinumpa ang bahay namin pati ang kasambahay namin minalas narin dumulas siya at tuluyang bumagsak sa basang sahig.

“Keiss Sheen, you have waited our important visitor and now you've created a mess!”  Dad said with an angry tone. Tumayo pa siya na lalo nagpa-tense ng kalamnam ko.

“I didn’t know! You should have told me yesterday.” I defended myself. Kung sinabi lang nila na mas maaga e’di sana alam ko na ang mangyayari.

“Keiss, don't shout at your father!” Sigaw ni mom. Tumayo narin siya at padabog binaba sa lamesa ang kutsara at tinidor.

“That's enough!” Dad’s voice can be heard from the outside. Then everyone in the hall became silent.

Tinignan ako ni Dad. “Remember this Keiss you have once embarrassed us and if you end up doing that again you don’t have the right to carry the Moore’s surname.”

Nilapitan ni Mom si Dad at sinubukang pakalmahin ito. I should be the one who needs the comfort.

I can’t hold my tears anymore. With all my life I gave my best shot para lang maging proud siya sa akin. I even remembered studying the whole night para lang maipasa ang lahat ng subjects. Pero hindi niya iyon napansin ang tanging napapansin niya lang sa akin ay ang mga kamalian ko.

“You’re crying? You said yourself last time that you are tough?” then he let out a chuckled. He was angry earlier at ngayon tinatawanan niya ang kalagayan ko.

He thought that I am no match for him just because he is my father? Well, nagkamali siya.

“I am and I'll prove you. Ang gusto niyo lang naman ay mapakasal ko si Vanxe diba?” I said without stuttering a word.

Bahagyang natawa siya. “You'll prove it? What a waste of time you're making. Okay then go and meet and marry, Vanxe.” Sabi niya. Sa pagkatalikod niya tumawa siya namg malakas.

“Okay, if you say so.” Bumuo ang ngisi sa labi ko. Tumakbo ako papunta sa labas ng bahay. Dala ko ang cellphone ko as I dialed Frances and Gina.

“What's up?” They both talked in one line. “Hey wattup?”

“Girls, get ready for plan TSB.” Nakangisi kung sabi. Lumingon muna ako sa paligid baka kasi may palihim na nakikinig sa akin.

“TSB? Got it.” Sabi ni Gina.

“TSB is such a cool plan.” There's a hint of excitement in Frances' voice.

We had this plan when we were on vacation. This TSB plan is only for professionals and it is approved only sa mga pasaway.

“TSB we're ready to make you real.”  sabi ko bago pumasok sa bahay papunta sa kwarto ko. Iniwasan ko pa sila Mom at Dad kanina sa sala papuntang kwarto ko.

* *