Prologue
Hindi nila alam kung gaano katagal ko hinawakan ang salitang "KAYA KO PA" bago ko binitawan ang salitang "AYOKO NA".. Ang hirap ngumiti lalo na kung nasasaktan ka na talaga. Ang hirap maging masaya lalo na kung nakikita mo siyang may kasamang iba. Siguro nga, ganun lang talaga ang buhay. Kailangan ko muna pagdaan ang ganitong mga bagay bago ko malalaman ang kahalagahan nito. Wala naman akong ibang magagawa kundi NGUMITI na lang para maipakita ko sa kanyang kaya ko nang wala siya. Minsan pipilitin mo na lang talaga maging masaya kahit sa loob-loob mo ay sobrang sakit na. Kahit masakit na ilet go siya. Pero kung may pagkakataon lang, gusto kong bumalik, ibalik ang dati namin kalagayan. Yung mahal pa niya ako at ako lang sa puso niya. :(
BINABASA MO ANG
Smile
FanfictionLife is like a mirror, we get the best results when we smile at it. If you smile when no one else around, you really meant it! Always remember to be happy because you never know who's falling in love with your smile. So, SMILE!
