Emma & Faith

1.3 De Kennismaking | Kennismaking-gedachtes & Brieven

Emma 14:17

 Snel loopt Emma het lokaal uit, de gang door en de trap af. Ze gaat veel sneller dan de rest van de klas, waardoor ze helemaal alleen loopt en na een tijdje niet meer weet waar ze is. Shit, denkt ze. Ze loopt maar wat door de gangen en uiteindelijk ziet ze een deur die waarschijnlijk naar buiten gaat. Het is de deur naar een soort noodtrap, maar ze heeft geen zin om verder te zoeken naar een andere deur dus loopt ze daar maar gewoon vanaf. Ze ziet dat ze naast de grote fietsenstalling is en zoekt naar een punt van herkenning zodat ze haar fiets ook vindt. Na een tijdje komt ze op de een of andere manier voor de hoofdingang terecht en vanaf daar weet ze wel hoe ze moet lopen. Als ze bij haar fiets is ziet ze dat een paar mensen uit haar klas ook al bij de fietsenstalling zijn. Ze ziet dat iemand in haar richting komt lopen en na een tijdje herkent ze Faith. Fijn, denkt ze. Faith ziet en herkent Emma en loopt naar haar toe.

 ‘Hoi, Emma toch?’ begroet ze haar.

 Emma is verbaasd dat ze haar naam heeft onthouden en reageert: ‘Eh hoi, ja… Ik ben Emma. Jij was toch Faith?’. Ze twijfelt of ze nu juist moest laten merken dat ze haar naam weet of niet, maar uiteindelijk kiest ze voor gewoon de waarheid want Faith weet haar naam immers ook nog.

‘Ja, dat klopt,’ zegt Faith. Faith lijkt het op de een of andere manier leuk te vinden dat Emma haar naam nog weet.

‘Heb jij ook zo’n zin in volgend jaar?’ vraagt Faith.

‘Ja, best wel,’ liegt Emma. Ze heeft er helemaal geen zin in. Ze zag direct groepjes ontstaan met de kennismaking, precies datgene waar ze bang voor is. Buitensluiting. Maar het ligt ook gewoon aan haar, denkt Emma, zij is slecht in vrienden maken en alles wat met socialiteit te maken heeft. Ze heeft al gezien dat Faith juist het tegenovergestelde heeft; direct dik bevriend met die Maud en flirten met een of andere breakdancer.

Om een subtiele hint te geven tot het feit dat ze geen zin heeft in het gesprek, haalt ze haar fiets van het slot. Maar Faith lijkt het niet te begrijpen en praat verder.

‘Je vertelde dat je van zingen houdt, zou je…’ Onee, denkt Emma, please don’t ask me to sing. ‘een stukje willen zingen?’ eindigt Faith haar zin.

‘Nee, sorry,’ antwoordt Emma. ‘Ik heb een beetje last van mijn stem en ik moet vanavond oefenen dus ik spaar hem liever even.’

‘O, oké,’ zegt Faith teleurgesteld. Blijkbaar heeft ze de hints eindelijk begrepen want ze neemt afscheid: ‘Tot na de vakantie.’

‘Tot dan,’ antwoordt Emma kortaf, haalt haar fiets uit het rek en loopt met de fiets aan de hand naar de weg toe.

Dagboek Faith: 15:10, woonkamer

 Al een paar minuten terug van de kennismaking. Ik heb volgens mij echt een suuuper leuke klas, vooral met Maud en Nathan. Maud is een heel aardig, lief meisje waar ik daarnet de hele tijd mee omging. Nathan is denk ik mijn nieuwe crush. Ik ga hem maar even opzoeken op facebook, wat kan want ik heb zijn achternaam ook door die lijst!

Maar er is ook zo’n meisje, Emma, en ik weet niet… Ze leek me zo anders, zo… Tja. Ik weet niet, iets in me leek haar gewoon heel aardig te vinden ook al had ik nooit met haar gepraat. Maar toen ik een gesprek met haar begon deed ze heel kortaf en afstandelijk. Waar komt dat vandaan, zou ze gepest zijn of zo? Ik denk het niet, want ze is best knap.

 15:15, slaapkamer

 NATHAN HEEFT MIJN VRIENDSCHAPSVERZOEK GEACCEPTEERD!!!

 En Maud trouwens ook. :P

Emma’s dagboek: 15:24, slaapkamer

 Net terug van de kennismaking. Ik vind het zo raar dat Faith mijn naam heeft onthouden en ook nog dat ik van zingen hou. Normaal val ik bij niemand op, en nu dus net bij Faith, zo’n typisch populair meisje, wel!

 Ik bedenk me net dat het waarschijnlijk is omdat ze iemand wilde uitzoeken om te pesten en toen viel ik haar op, onthield ze mijn naam en probeerde dingen over me uit te zoeken om me er later mee te gaan pesten. Geweldig.

 Lieve Camilla,

 Ik twijfel heel erg. Ze had er zo’n vertrouwen in dat het goed met me zou gaan. Maar nu kan ik wel huilen. De enige die met me wilde praten was degene die me waarschijnlijk gaat pesten. Zo ging het altijd op de basisschool. Of nou ja, basisscholen. Bij alle drie ging het fout. Alleen het jaar met Camilla ging het wat beter, maar toen de zomer tussen groep zeven en groep acht ging ze naar Zeeland. Lekker dan. Maar ik kan het haar niet kwalijk nemen, zij heeft er alles aan gedaan om te proberen om hier te blijven, maar het werk van haar vader was te belangrijk. Ugh.

  Lieve Camilla,

Ik denk dat ik wel een leuke klas heb. We hebben best veel meisjes in onze klas, volgens mij vijftien. Dus dan hebben we elf jongens. Mijn mentrix lijkt me ook wel aardig. Mentrix is trouwens de vrouwelijke vorm van mentor. Heb jij een mentor of een mentrix? En hoe is jouw nieuwe klas? Als je deze brief hebt ontvangen heb je jouw kennismaking denk ik ook al wel gehad.

En trouwens nog even goed nieuws: ik krijg een laptop van de middelbare school! We krijgen laptoponderwijs, geen idee hoe ze dat gaan doen. Ach ja, ik zie wel. En mijn ouders zijn aan het overleggen of ik een mobieltje krijg omdat ik drie kwartier moet fietsen (bezorgdheid hè). Dus dan kunnen we veel makkelijker bellen en dan kan ik misschien ook facebook aanmaken!

Ik mis je zo, Milka!

 Heel veel liefs,

Emma

Ik denk dat dit wel een goede brief is, Camilla zal niet zo bezorgd om me zijn denk ik.