-İlk Karşılaşma-

32 7 2
                                    

Karan Çankırı' nın anlatımından

Sinirden kudurmuş bir şekilde odamda volta atıyordum. Ailem artık evlenmemi istiyordu. Yaşım tam evlenme yaşıymış onlara göre. Anlamıyorlar mı ben evlenmek değil eğlenmek istiyordum? Ben ne yapabilirim diye düşünürken telefonum çalmaya başladı. Tanımadığım bir numara arıyordu. Açtığımda ince bir kadın sesi geldi." Alo, Merhaba ben iş görüşmesi için aramıştımda." dedi şu an işim gücüm iş sanki ayrıca numaramı nerden bulmuş ilanda sekreterimin numarası vardı. "Siz numaramı nerden buldunuz?" "Sekreteriniz verdi sizinle görüşmem gerektiğini söyledi." Bu kadın neden benim numaramı tanımadığım birine verir ki. Kadına sert bir şekilde " ben size geri dönecegim!" dedim ve suratına kapattım. Şu salak sekreteri arayarak haddini bildirmeliydim. Anında açtı "alo, iyi akşamlar efendim, bir sorun mu var?" "Evet sorunun alası var. Neden tanımadığım bir kadın iş görüşmesi için beni arıyor?!" Gerçekten merak ediyorum hangi kafayla numaramı vermişti. Neden bu kadar büyüttü diye sorarsanız ünlü bir ailenin tek varisi ünlü geceler kralı olunca herkes seninle irtibata geçmek istiyor. Gazeteciler mi dersin hayranlar mi bilemem çok var... "Karan Bey biliyorum size söylemem gerekirdi ama bu kadın başvuruya gelen en iyi adaydı inanın sizde bana hak vereceksiniz." Dediğinde kadını cidden merak etmiştim. Esma yani sekreterim iş görüşmesine gelenleri kolay kolay kabul etmezdi. Ama kadın gerçekten iyi olucak ki direk benim numaramı vermişti. "Tamam." Dedim ve suratına kapattım. Son aramalara girip kadını aradım. Çok geçmeden açmıştı. "Alo" dedi çekingen bir sesle bense direk " saat ikide şirkete gel görüşelim." Dedim ve cevabını beklemeden kapattım. Şu ara surata kapatmak hobimdi sanırım. Kadını cidden çok merak etmiştim ve onu görmek için bir kaç saat beklemeliydim.

Gece Aktaş ' ın anlatımından

Bu adam kimdi de benim suratıma kapatıyordu? Ve bir kere değil iki kere yapmıştı. Böyle davranışlardan nefret ederdim. Hayır yani kendini bişey sanıyor anlayabiliyorum ama insanlara neden böyle davranıyorsun ki... ben bu saçma şeyleri düşünürken saatin bir olduğunu gördüm ve beni bir telaş sardı. Daha görüşmeye gitmeden geç kalıp başlayamadığım işimden daha doğrusu olmamış işimden kovulmak istemiyordum. Hızla ayağa kalktım ve odama doğru yol aldım. Evim normal bir daireydi. Tek kişiye göre büyük bir evdi ara sıra kardeşim gelip bende kalırdı. Bazen de yakın arkadaşım Eslem gelirdi. Eslem ile çocukluktan beri arkadaşdık hep hayalimiz aynı üniversitede okumaktı ve cok çalışıp aynı üniversiteyi kazanmıştık. Ve ikimizde avukat olmustuk. Onun evi benim evimden bir sokak aşağıdayı. Ve şimdi ikimizde iş arıyorduk. Yurt içinde ve dışında en iyi şirketlerden biri olan ÇANKIRI Holding' e başvuru yapmıştık. Sekreter beni direk patronla ile görüştürmek isterken Eslem' e birkaç aşamadan geçeceğini söylemişti. Ve ben şimdi o meşhur , kendini beğenen, egoist Karan Çankırı ile görüşmeye gidiyorum.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Taksiden indim ve şirkete baktım. Devasa büyüklükteki şirketin neredeyse her yerini karanlık cam oluşturuyordu. Kapıdan girer girmez saat gözüme çarptı saatin iki olmasına birkaç dakika vardı . Büyük sekreter masasına yaklaştım ve yerinde oturan bayana gülümseyerek selam verdim. O da bana karşılık verdiğinde " Karan bey ile saat ikide görüşmem vardı." Dedim kibar bir şekilde. " Bir dakika sizi bekleticem. " Dediğinde tamam anlamında kafa salladım ve beklemeye başladım. Bu sırada şirketin çalışanlarını izliyor biraz gözlem yapıyordum. İnsanlar hızla ve yoğun bir şekilde işleriyle ilgileniyorlardi. Sekreter konuşmaya başlayınca ona doğru döndüm. "En üst kata çıkın Karan Beyin sekreteri sizi karşılayacak." Dediğinde teşekkür ederek kadının gösterdiği asansöre yöneldim. Asansörü çağırdım ve gelmesini bekledim. Asansör gelince yavaş ve sakince bindim. En üst kata basacakken neye uğradığımı şaşırdım. Dışarıdan büyük görünüyordu ama bu kadarını tahmin edemezdim. Atmış beş katlı bir binadaydım. Son kata bastım ve beklemeye başladım. Beklerken kendimi aynada suzuyordum. Sandığımdan hızlı çıkan asansör sayesinde son kata çıkmıştım. Asansörden iner inmez bana bakan bakımlı ve hoş bir bayanla karşılaştım. Bana elini uzattı ve "Elif." Dedi sakince. Bende elimi uzattım "Gece" diye karşılık verdim. Sanırım telefonda bu kadınla konuşmuştum. " Karan bey içeride sizi bekliyor buyrun lütfen." Dedi ve beni eli ile yönlendirdi. Kapıyı çaldı ve beklemem için bana bir işaret yaptı bende tamam anlamında kafamı salladım kapıyı hafif aralık bırakarak içeriye girdi. "Karan bey Gece Hanım geldi." "İçeriye gelsin." Dedi otoriter bir sesle. Elif hanım dışarıya çıktı ve " girebilirsiniz." Dedi. Yavaş adımlarla içeriye girdim. Karan bey bilgisayarında bir şeyle uğraşıyordu. Oda da yanıklanan topuklu ayakkabımın sesi ile bana döndü. Ve baştan aşağı süzüp önündeki koltuğu göstererek "oturun." Dedi. Yavaş ve kendinden emin bir şekilde oturdum ve bacak bacak üstüne attım. Çantamı da ortadaki sehpanın üzerine koydum. Ben bunları yaparken beni izliyordu. Kendimden emin görünürsem beni işe alacağını biliyordum . Aslında hiç kendinden emin birisi değilimdir. Özgüvenim azdır ama şu an kendime göre garip davranıyordum. Karan bey konuşmaya başladı. " Özgeçmişini okudum. Etkilenmedim desem yalan olur." Boğazını temizledi ve devam etti. "Bu kadar iyi bir üniversiteye giden çok az insan var. Ayrıca planlı olduğun her halinden belli, yabancı dillerde de konuşabiliyorsun. Seninle denemek isterim." Dedi ve bana baktı. " Bir şey sormak istiyorum?" Dedim geldim geleli ilk defa konuşmuştum. Sorabilirsin anlamında kafa salladı. " Bu deneme süresi ne kadar sürecek?" Dediğimde anında cevap verdi. "İstediğin zaman başlar, sana bir dava veririm ve nasıl çalıştığını gözlemlerim beğenirsem işe alınır ve devam edersin beğenmezsem de çıkar ve eski hayatına devam edersin." Dedi. " Tamam o zaman yarın sizinle deneme süresine başlamak isterim. Uygun mudur?" "Dedim ya ne zaman istersen başlarsın." " tamam o zaman iyi günler Karan Bey." " hıhı." Dedi ve işine devam etti hiç oralı olmadan
Odadan ayrıldım. Giderken Elif hanıma iyi günler deyip şirketten ayrıldım. Bir taksi buldum ve evin adresini verdim. Eve döndüğümde saat altıyı geçmişti. Odama girdim ve kendimi yatağa attım ne kadar belli etmesemde stres yaptığım bir gerçekti. Ben iş görüşmesini düşünürken telefonum çalmaya başladı. Arayanın kim olduğuna bakmadan açtım ve duyduğum şeylerle şok olmuş bir şekilde kalakaldım.
 
Merhaba, yeni bir hikaye ile karşınızdayım umarım beğenirsiniz...

Yeniden mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin