Thou Shall Not Kill (Ruthless Knight Series #2)

1: Black Army

Dedicated to her. Hi kiray! 😂

--
Jia Clarhisse Alcantara

The word saint had died when Mr. Rupert Sajadero became the president of our nation. Kung sa halos milyong tao ay tinuturing siyang solusyon sa lahat ng problemang kinahaharap ng bansa, ngunit para sa isang tulad ko na tinatago sa lipunan ay nararapat na sabihing siya ang liwanag na bumalot sa kadilimang mayroon ako.

Right! I have a privileged to kill. May dahilan na ko para mag higanti na hindi iisiping gumawa ako ng krimen. Sa mga katulad ko, hindi kasalanan ang pumatay. Now, I can escape imprisonment nor death penalty because i'm one of his black army.

"All profiles are already there. I want them dead or alive as soon as possible. I bet you can finish it within three months." He said.

Nilingon ko si Mikus na prenteng nakaupo, nakapikit ang mga mata at nag hehead-bang pa. May nakapasak na earphone sa tenga nito at para bang may sariling mundo.

I scan all the names na naka assign sa akin kasama na ang mga krimeng ginagawa ng mga ito, ngunit wala ang nag iisang pakay ko sa mga na assign sa akin.

"Sino ang mga naka assign sayo?" Siniko ko si Mikus at tinanggal ang isang earphone nito sa tenga.

"Low profiles." Kunot noong sagot niya.

What? Kumunot din ang aking noo sa sinabi niya. Ibinigay sakanya ang mga low profiles?

"Suntok sa ego mo yan dude!" I said and he just smirked.

Pinagloloko yata ako nito.

Hinablot ko sakanya yung hawak niya na tab at ini-scan lahat ng pangalan doon.

"Palit tayo?" Nakangiting suhestyon ko sakanya.

Punyeta! Bakit nasa list siya ng mga low profiles? Agad na hinablot ni Mikus ang tab at nilayasan ako sa conference room, kaming dalawa nalang pala ang naiwan.

"Hoy Mikus Beaufort! Kawawa naman ang ego mo. I'm just saving you, you know?" Agad kong iniharang ang isang paa ko sa papasarang elevator saka pumasok.

"Stop shitting on me, Jia." He said with finality. Punyeta, mukhang mahihirapan akong kumbinsihin ang isang 'to.

Natulala ako nang ilang saglit sa sahig ng elevator. Nag iisip ng pwedeng gawin para mapapayag siya sa gusto kong mangyari. Bumukas ang elevator at sinundan ko siya hanggang sakanyang kotse. 'Nyeta talaga.

"What if mag tulungan nalang tayo? Para mabilis nating magawa ang inuutos sa atin." Suhestyon ko pero nagawa na niyang makasakay sakanyang aventador ay hindi niya ako sinagot.

He just wear his wayferer and left me. Lintik na yun!

Ilang araw ko na siyang ginugulo pero kahit kaunting pag-asa na papayag siya sa gusto ko ay hindi ko nakita sakanyang mukha na tanging walang pinapakita kundi pagkabagot at pagkainis sa presensya ko.

Hanggang siguro sa nasagad ko na siya. He's in the middle of his mission ng sundan ko siya. Tingin ko nga ay nabawasan na ng one-fourth ang misyon niya samantalang ako ay wala pang naumpisahan kahit ano. Wala pa ngang nagawang plano kung paano ko iyon matatapos sa loob ng tatlong buwan.