"Het begin"

19 3 0
                                    

Lynn liep naar de deur, greep naar de deurklink en opende de voordeur beetje voor beetje. Ze zag een slanke, net geklede vrouw met een te vrolijk gezicht voor de deur staan. "Hallo, kan ik u helpen" zei Lynn zacht. Hallo, ik ben hier net komen wonen en dacht ik kom even kennis maken met de buren, zijn je ouders misschien thuis ? Ook dat nog een nieuwe buurvrouw en ze wil kennis maken met mijn ouders, nouja mijn moeder. Uhm sorry mijn moeder is niet thuis, en een vader heb ik niet" zei Lynn moeilijk alsof ze een brok in haar kil had. Oh, hoelaat komt je moeder thuis dan ? Zei de buurvrouw te vrolijk alsof het leven perfect was. Nou geen idee, het spijt me maar ik moet verder wilt u verder nog iets vragen ? Ja, ik heb een zoon en misschien vindt je het leuk om vanavond samen met je moeder te komen eten als ze op tijd thuis is dan. Wat moet ik nu dacht Lynn gewoon even binnen komen in hun perfecte huis en hun perfecte leven en die zoon die zal vast ook wel perfect zijn, en dan moet ik daar tussen gaan zitten ? Ik was er niet voor in de mood maar wat moest ik dan ? Soms weer die smerige magnetron eten naar binnen zien te krijgen ? Ik kom graag mevrouw...... Oh noem me maar isobel! Zei ze bijna schreeuwend. Oke Isobel dan zie ik u vanavond.

Ze verwachten me om 18:00 maar wat zullen ze wel niet van me denken als ik daar in mijn slons kleding aan kom zonder moeder, ik kan moeilijk zeggen dat ik echt geen idee heb waar mijn moeder is en dat ik prakties alleen woon.
Ik moest me er maar overheen zetten en liep richting het huis van de nieuwe buren. Er ging allemaal gedachten door mijn hoofd, hoe ongemakkelijk het ook zou kunnen worden was dit misschien wel goed voor me om met andere mensen te praten.

Ik klopte op de deur maar niemand deed open dus besloot ik harder te kloppen tot dat er opeens een jongen open deed. Goede avond, beetje minder chagerijnig geworden ? Nee he de nieuwe ,Jake heet ie geloof ik, waarom moet hij nou weer naast mij wonen? Ik zei niets tegen hem het was zo ongemakkelijk. Ga je nog wat zeggen of blijf je me boos aankijken ? Zei hij terwijl hij de deur steeds meer open deed zodat ik binnen kon komen. Ik liep door zonder    Dan ook iets tegen hem te zeggen.

Halloooo, fijn dat jullie er zijn ! Werd er van uit de keuken geroepen, het rook heerlijk zo iets lekkers had ik nog nooit geroken. "Oh is je moeder er niet" zei ze verbaasd, voor mij is het natuurlijk heel normaal dat mijn moeder er niet is maar in hun perfecte famillie is dat raar.

We gingen aan tafel, ik zat amper en er werden al allemaal dingen aan me gevraagd over mijn moeder en mijn vader en waar ze waren. Ik kon moeilijk zeggen dat ze waarscheinlijk bij ene of andere man is omdat ze alcohol niet kan hendelen en daardoor mij vergeet. Het begon dus al lekker ongemakkelijk en Jake keek me de hele tijd aan, het liefst wil ik hier meteen weg.

Het werd steeds later en ik begon de verhalen af te ronden. Toen ik eenmaal weg was speelde er van alles door mijn hoofd, waarom keek Jake mij zo lang aan ? Probeerde hij aardig te doen ? Of ziet hij me misschien wel zitten ? Nee natuurlijk niet we kennen elkaar niet eens. PLING, ik keek op mijn telefoon het was een bericht van een onbekend nummer. Ik opende mijn telefoon en zag het berichtje.
06-23 76 89 12:
Hey , al een beetje in de goede mood ?
Ik:
Hoe kom je aan mijn nummer ? En waarom app je me ?
06-23 76 89 12:
Ik wil je iets bijzonders vertellen!
Ik:
Wat dan ?
06-23 76 89 12:
Aan het typen...

Bad boyfriend jeans ~Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu