Mystique Eyes

:::2

I'm feeling so tight,too tight. This is the feeling of a dead person? Gahh, ba't hindu ako makagalaw while my eyes feels pretty heavy at this moment of my new life in the afterlife. Inimulat ko ng malumay ang mga mata ko, nandito parin ako sa kwarto name nakaupo kung saan naganap ang karumaldumal na kriman sa pagpatay sa akin.

I tried to stand up But failed as I felt the strong grasp on my arms, I'm dead..... right?

Why are there ropes around me?

I tried to move again But failed as the rope was placed tightly around my arms and so as my feet.  Here I am sitting in a chair in a dark strange room in where I was killed,and now I'm waiting for God to take me.

I'm dead right?

I can't believe this,the most handsome man that has ever existed in the is now dead,brutally killed by a ghost. I'm so young! Yet my life stopped there,it didn't even made it half because I'm only nineteen years old, sana hindi nako pumunta sa lugar na ito. Kung buhay pa ako ay matatapunan ko pa ng uod and kapatid ko sa mukha,o di kaya ay lagyan ng whoopy cushion ang upuan ni papa para gumawa ng tunog na parang utot.

Bakit ganito ang ibinigay na tadhana sa akin? Maraming babae ang umiiyak ngayon sa pagkawala ng gwapong mukha ko, marami pa akong pangarap sa buhay pero naputol lang. Parang kuryente na pinutulan ng wire dahilan oara mg black out, the world really is that cruel.

May narinig ako sa higaan na parang may tumayo sa pagkakaupo nito, pero since nakaharap ako sa pintuan at nasa liod ko ang higaan ay hindi ko makita kung sino yun, I think I'm not dead,I mean I'm still in this room with my body attached to my soul and the rope grasp my arms tightly. Nahh, I'm dead.

The footsteps went slow behind me as if it was enjoying my fear,my eyes widened as I felt a hot breath behind my ear my ear making me whimper.

" you shouldn't be here "

Nanginginig ang buong katawan at malakas na pagtibok ng puso ko, ang malamig na boses na yun sa likod ko pinalala ang takot ko.

Patay na ako hindi ba? Kaya anong rason ng takot ko kung hindi na ako mamamatay dahil multo na ako, my expression changed and answered the lady behind me.

" Hoy mamamatay tao! Ano sa tingin mo ang gagawin mo sa akin? Pinatay mo na ako,walang hiya kang multo ka" hingal ko na oilit nililingon ang babae sa likod ko.

" tsk,stupid boy" marvelous!  Tinawag pa akong stupid,ang kapal ng mukha ng multong to.

" walang respeto sa patay! Ginaganyan mo lang ang pagtrato sa taong pinatay mo, ikaw dapat ang matakot dahil papatayin ulot kita kahut multo ka na. Wala akong ginagawang masama sa iyo ngunit pinatay mo ako,walang hiya tala-" hindi ko na napatuloy ang sinabi ko ng biglang itinabon bunganga ko ng isang maputlang palad.

" you're not dead,stupid"

Hindi ko napansin na nasa harap ko na pala ang babaeng  multo, my eyes widened as I saw those deep eyes piercing through mine. She looks so young?  Deep black hair with pale skin and delicate soft face yet it looked so dangerous, and this beautiful abyss of blue eyes that I could stare in  centuries. She's a complete clone of a goddess.

" w-waeft? " my voice came out a ruffle dahil nakatabon parin ang kamay niya sa bunganga ko, walang ekspresyon ang mukha niya, mostly her eyes. It's just cold deep void of emptiness in it. Hindi ko alam kung ilang minuto na akong nakatulala sa mukha niya siguro nga ay nakanganga na ang bunganga ko ngayon na tintabunan niya.

Her eyes went to my mouth na parang may naramdaman siya doon, at nang nalaman niya kung ano yun ay marahas niyang inilayo ang kamay niya na may laway na galing sa bunganga ko. Sabi na nga eh.