Terbiyesiz +18

-Bana öyle bakma!-

Abimin."İzel kalk,okul saatin geldi."demesiyle,gözlerimi hafifçe araladım.Elimi sallayarak,"Söyle geri gitsin."diyip gözlerimi kapamışken abimin kafama yastığı geçirip sarsırmamla durdum.

"Sabah sabah gerzek gerzek konuşma.Hadi kalk!"

Göz devirip yataktan kalktım.Abimde odadan çıkıp aşağıya iniyordu.
Yavaş be!Davar mıdır nedir?

Banyoya gittim ve işlerimi halledip üstümü giyindim.

Siyah yüksek bel pantolonum üzerinde sarı bol kazağım güzel duruyordu.
Ama yinede yaz ayına girip şort giymeyi tercih ederim.

Çantamı sırtıma alıp aşağıya indim.

Koltukta oturan abimi görünce göz devirdim.

"Bana öyle surat yapma,tamam özür dilerim, biraz sert vurup beynini akıtmış olabilirim."

Yine göz devirdim ve başımı okşadım."Neyse önemli değil,ben çıkıyorum."diyip ayakkabılarımı giydim ve abimi o çok sevdiği Victoria Secret mankenleriyle yalnız bıraktım.

Saat sabahın 6'sıydı ve hala hava karanlıktı.
Bu karanlıkta beni okula bırakmayan öküz abime selam olsun.

Yavaş adımlarla okula gidiyordum.Okulum yokuşun başındaydı ve hızlı adımlarla gidip kalp tirmimin götünden atmasını istemiyordum...

Yavaş yavaş adımların sonunda okula varmıştım.
Yine yavaş adımlarla sınıfıma gittim ve sıranın üstüne çıkıp camdan baktım.

Bir Üniversite için oldukça küçük bir okuldu.
Napalim?Puanım buna yetti.

Bana doğru yaklaşan ayak sesini duyunca arkamı döndüm.

Karşımda kumral saçlı,mavi gözlü bir çocuk duruyordu.

Ona bakıp tek kaşımı kaldırdım.

O ise halen bana bakmaya devam ediyordu."Ne bakıyorsun?!"diye cırladığımda."Göz benim değil mi?"diye cevap verdi ve yan yan gülümsedi.

Ben ise sıradan atlayıp kendi sırama oturdum.
"Yeni misin? "Diye sordum.

"Evet."dedi ve kafa salladı.

"Adın ne?"

"Yağız."

Yağız ismini duyunca aptal aptal gülümsemiştim.Çünkü Yağız ismine karşı ayrı bir sempatim vardı.

"Neden güldün?"dedi.

"Hic."dedim.
"Tabi."dedi."Benim gibi bir yakışıklıyı görünce..."

Göz devirdim."Acayip egolu ve ukalasın."

"Napalim? Öyleyim."

"Peki."dedim ona doğru dönerek."Sevdiğin için bile egonu yenemez misin?"

"Sevdiğim kişiye ve ne kadar sevdiğime bağlı."

Ayağa kalktı ve kapıdan çıkarken bir şeyler daha dedi ama anlamadım.

Yakışıklı çocuk.Ama benden uzak Allaha yakın.

Kafamı sıraya gömüp bekledim.

Birden bana doğru yaklaşan çığlık sesiyle kafamı kaldırdım.

"İzel İzel,kumral çocuğu gördün mü?"

"Pelin!Bağırma yavrum.Evet gördüm,hatta konuştuk."

"Eridim bittim.Çok taş."

Göz devirdim,bugün çok göz devirdim.

"Izel,sen çıksana."