Terbiyesiz +18

-5-

Sakin adımlarla odama çıktım,ve sıcak bir duş aldım.
Nedense kendimi tuhaf hissediyordum,daha once kimseyi öpmeyen Izel,şimdir bir vermediği kaldı.
Ama en azından tek bir kişi.

Kıyafetlerimi giyip yatağıma uzandım ve olanları düşündüm.
Acaba Yağız benimle sadece seks arkadaşı mıydı?

Böyle düşününce tuhaf olmuştum.

Sonuçta bazı adamlar söyle diyor,en azından gerçekten seven adamlar. "Ben onunla bırak yatmayı, onu öpmeye kıyamıyorum."

Yağız ise deve güreşcisi sanki,tövbe ya.

Bunu Yağızla konuşmam gerekti.
Hatta benim Yağızla olan iltibatımı kesmem de.

Çocukla neredeyse yattık.Ve evli olmadığımız için bir nevi zinaya giriyor.Ve ben Yağızın beni tam anlamıyla sevdiğine bile emin değilim.
Baranın sevdiğine daha çok eminim.

Panikle yatakta oturur pozisyona geçtim ve tırnaklarımı yiyerek içimden düşünmeye başladım.

"Yarın Barana ders anlatmaya gittiğimde yakın oluyim,en azından hem beni seven biriyle beraber olurum hemde Yağızdan ayrıldıktan sonra beni ona karşı korur."

Hayatımda yaptığım en mantıklı ama en mantıksız plandı.
Ama bundan başka kaçış yoluda görmüyordum.

Yatağa yine yatıp,uyumayı ve ertesi gün kalkmayı istedim.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yine erken saatte kalkıp okul yolunu tutmuştum,bugün dersleri ekstra bir şekilde dinlememde gerekti.Sonuçta Barana yanlış bilgi vermek istemem.

Bütün gün hiç tenefüse çıkmadan ders çalıştım.
Hem Yağızla fazla samimi olmak istemiyordum hem de takılmakta.Kimse Yağızla olan ilişkimden haberdar değildi.Yağız söylemek istiyordu,ama risk alamazdım.

Bu yüzden Yağız yanıma fazla gelemedi, gelse bile başımdan savdım,en azından çalıştım.

Barana gidip ders çalıştıracağımdan haberi yok.

Okul bittiğin de Baranı aradım.
"Alo Baran,bugün ders çalışacağız dimi?"

"Evet evet,geleceksin dimi?Evi biliyorsun? "

Güldüm."Tabikide biliyorum,hadi geliyorum.Görüşürüz "

"Görüşürüz."dedikten sonra telefonumu kapattım.

Yağız'ın Baranlara gideceğimden haberi yoktu. Zaten olsa göndereceğini sanmıyorum.

Tam adım atıp ilerlerken Yağızın sesini duydum."İzel bekle."

Arkamı dönüp bana koşuşunu gördüm."İzel."durdu ve nefes aldı."Bugün hiç konuşmadık,daha doğrusu sen yüzüme bakmadın.Küsmüyüz?"

Karşıma geçip böyle şeyler diyince kas katı kesiliyordum.Neden?Çünkü yakışıklı.

"Bu senin çok mu umrunda?"dedim,omuz silkerek.

Haklıydım,resmen sarece seks arkadaşıyız.

"Ne diyorsun İzel?!"dedi.Sinirlendiği belliydi.

"Her neyse,sonra konuşuruz.Abim merak eder eve gidiyorum."diyerek ilerledim.

Hayret kolumdan tutmamıştı.

Baranlara gidene kadar düzgün bir karar vermem gerekti.

Ben Yağızı sevip sevmediğimi bilmiyordum,yani beni seks arkadaşı gibi görmesini istemediğime göre bence en azından Yağızı umursuyordum.

O zaman yeni plan; Barana sadece arkadaş gözüyle bakacağım.Ve Yağızla bu seks arkadaş meselesini çözeceğim.

Baranların evine vardığımda kapıyı çaldım.Baran beni kocaman bir gülücükle içeri davet etti.

Evlerine daha önce gelmiştim,geldiğimden beri fazla şey değişmemiş.

"Nasılsın İzel?Neler yaptın?"diye sorarken koltuğa oturduk.

"Okuldan eve evden okula.Sen?"

"Sadece ev."

"Peki."dedim."Nereden başlayalım?"

"Matematik,hiçmi hiç anlamıyorum çünkü."

"Peki."diyerek bildiğim şeyleri anlatmaya başladım.

Saat geç olmuştu ve Baranla vedalaşarak evin yolunu tutmuştum.

Başım ağrıyordu,Barana bir şey anlatmak çok zordu.

Dalıp giderken kolumdan geri çekilmemle sarsıldım.
Acaba kimdi?Allah Allah.

"Yağız,şunu yapmaktan vazgeç!"diye bağırdım.

"Şimdi senden bir açıklama bekliyorum."

"Sana açıklama yapmak zorunda değilim!"

"İzel!Açıklama yap!"

"Barana sadece ders çalışmaya gittim bu kadar!"

"Evde sizden başka biri var mıydı?"diye sordu."Ya ben aslında annesi babasıda olur diye düşündüm ama..."

"Yoktu dimi?!"diye bağırdı.
Derin bir nefes aldı."İzel,bak güzelim. Benim haberim olmadan birinin evine gitmeni istemiyorum. Benim iznim olmadan da gitmeni istemiyorum."

Ofladım."Yağız biz artık hiçbir şey değiliz. "Dedim sakin bir şekilde.

"Ne?"dedi,affallamış bir şekilde."Ne diyorsun sen?"

"Biz diyorum.Artık bir şey değiliz."

Gözleri kırmızılaşmıştı.Sağa tarafına baktı.Titreyen sesiyle bir kahkaha attı."B-Baranlasın dimi?O-onu seviyorsun artık."

Gözlerinin dolduğunu görünce yumuşadım."Baranla değilim."

"O zaman ne?!"diye bağırdı.Benim düşündüğüm sonucu düşünmüyordu.

"Sen beni sevmiyorsun."dedim.

Yine güldü."İzel,yemin ederim istesen canımı veririm.Sana yemin ederim.Sen iste tek Dünyam sen olursun.Sana yemin ediyorum."

Güldüm."Yalan yalan yalan.Her neyse bu iş burda bitti.Görüşürüz."diyerek ilerledim.

Böyle yaptığıma çok üzgündüm. Ama yine yumuşayıp yine ona karşı gelemiyecektim.

Eve doğru yürürken sol gözümden bir yaşın süzüldüğünü fark ettim.

'Topla kendini Izel,bir erkek için ağlamaya değmez."dedim kendi kendime.

Anahtarımla kapıyı açıp eve girdim.Abim her zaman ki gibi köşesinde oturuyordu.

Odama çıkacakken durduruldum."İzel, iyi misin?"
Kafa salladım. Ayağa kalktı ve yanıma geldi.Yüzüne bakmak istemiyordum."Yüzüme bak!"diye sitem etti.

Başka çarem yoktu. Kafamı kaldırdım.

Bana kocaman sarıldı.
Belki ilk defa bana bu kadar içten sarıldığını hissetmiştim.
Beni korur gibi,sever gibi...

Ama aklımdan bir şey geçiyordu.
Ben en son yaptığım planı uygulamadım.