7 Yılan

Bölüm 1

Trenin içinde gezinerek yer aramaya başlamıştık. Geçen senelerde kolayca bulmamıza rağmen bu yıl o kadar şanslı değildik. En azından tren hareket etmeden önce yer bulabilmiştik. Yanımda Albus ve Scorpius vardı. Beraber James'i bekliyorduk. Geleceğini sanmıyordum ama bir umut gelebilirdi. Ayrıca kimse konuşmuyordu her an sıkıntıdan patlayabilirdim. Sonunda
" Biriniz konuşacak mi ? Yoksa gitmelimiyim ?" Dedim ve ayağa kalktım.
Ikisi birden hayır deyince yerime tekrar oturdum.
"Sonunda ,ben acıktım yaninda yemek olan var mı ?" R
"Şaşırmadım ve hayır yanımda yemek yok ama birazdan arabacı kadın gelir." Dedi Albus
"Neden hep açsın ki ? " diye sordu Scorpius
"Bu kimsenin çözemediği bir sır. James'in söylediğine göre bir gün yediği her şeyi kusucakmış ve o gün dünyanın son günü olacakmış." A
Ikisi birden gülmeye başlayınca
"Açlıktan sizi yediğimde kim gülecek görürsünüz. " dedim
"Bunu yapmazsın değil mi ?" S
"Umarım. "A
Kopartımandan dışarı bakınca birinin yaklaştığını gördüm. Onun arabacı kadın olması için dua ediyordum. Bu kadar duadan sonra gelenin Lily olduğunu görünce hayal kırıklığına uğradım.
"Beni gördüğüne pek sevinmemiş gibisin. Bişey mi oldu ?" L
"Bişey yok her zaman ki şeyler Rose yine aç." A
"O zaman iyi bir haberim gelirken arabacı kadının geldiğini gördüm." L
"Gerçekten mi ?" R
Acaba arabadan ne alsam diye düşünürken Albus'un konuştuğunu duydum.
"James'i gördün mü ?" A
"Evet benimle aynı kopartimanda ." L
"Onu çağırır mısın? "A
"Olur." Dedikten sonra kopartımandan ayrıldı. Bir süre sonra arkasından James geldi yüzünde yine o gülümseme vardı.
"Bu sefer ne yaptın ?" R
"Bişey yaptığımı da nerden çıkardın ?" J
"Yani yaptın." S
"Hayır, yani belki yapmış olabilirim." J
"Merak etme kimseye söylemeyeceğiz." A
"Tamam." Diyip elini cebine soktu ve ceninin içinden bir kağıt parçası çıkardı.
"Bunu almaya iznin yok sanıyordum." A
"Yok zaten." J
"Yani onu çaldın." A
"Hayır ödünç aldım bunu yılbaşında yerine geri koyacağım." J
"Ya babam orada olmadığını farkederse ?" A
"Araya giriyorum ama bu tam olarak ne ?" R
"Çapulcu haritası değil mi ?" S
"Ben soyleyecektim !" J
"Bakabilir miyim ?" R
"Tabiki, bütün ciddiyetimle yemin ederim ki hayırlı bir şey düşünmüyorum." Birden haritada sekiller belirmeye başladı. Uzun uzun baktıktan sonra burdan herkesin nerede olduğunu gördüğümüzü anladım.
"Bunu neden aldın ?" A
"Bir sebebi yok." J
"Buna inanmamizi beklemiyorsun değil mi ?" R
"Dediğim gibi başka bir sebebi yok , Muziplik tamamlandı." Dedikten sonra hızlıca ayağa kalktı.
"Okula gittikçe yaklaşıyoruz hazırlanmanızi öneririm." Aceleyle kopartimandan ayrıldı.
Arkasından
"Bu yanına kalmayacak !" Diye bağırdım. Ardından pencereden bakınca gerçekten hazirlanmamiz gerektiğini anladım. Hizlica isimi hallettikten sonra oturup düşünmeye başladım. Acaba bu yıl nasıl geçecekti. Birkaç ek ders alabilirim diye düşünürken birden tren durdu. Trenden inince Hagrid bizi büyük bir mutlulukla karşıladı. Her sene yüzünden bir parça mutluluk eksik olmazdı. Hagrid'i herkes çok severdi bende dahil. Onu sık sık ziyaret ederdik. O birinci sınıfları hallederken bizde okula doğru yola koyulduk.Okula varınca ayrılıp kendi binalarimiza yöneldik. Yine Profesör Mcgonagall o sıkıcı konuşmayı yapıyordu.
"Niye her yıl aynı şeyi söylüyor?" Diye sordum.
"Niye her yıl bu soruyu soruyorsun?" Dedi James ve hafifçe güldü.
"Komik değil." R
"Aslında komik." J
Biraz sonra birinci sınıfların yerleştirilmesi bitmişti. Hemen yatakhaneye çıkıp uyumak istiyordum. Ama önce karnımı doyurmaliydim. Yemeğimi çabucak bitirdikten sonra herkese iyi geceler dileyip yatakhaneye yöneldim. Oraya geldiğimde kendimi yatağa atıp uyumaya başladım.