Maybe We're Destined

Chapter 2: *my bestfriend*

Jayjay's POV

Ako si Jayjay Rodriguez, bestfriend ko yung Shyne na yun, kala mo magaling magluto, wala namang asin at msg ung niluto nya, tsk, super papansin sa kuya kong gwapo DAW, eh mas gwapo naman ako dun.

(A/N: Hmmm, selos ka lang)

Hindi kaya, ms. author. (umamin na kasi, sige ka, tatanggalin kita sa story) Ah, I'm not jealous, I've never been jealous, ngaun lang. Hehehe, pwede na bang John Lloyd ang acting ko. (Hello, wattpad to, hindi movie, ok?) Ok. I'm jealous, simula nung mga bata pa kami, crush ko na si Shyne, este love pala, pero baliw na baliw un kay Kuya eh. Nagkagirlfriend na ko, marami kasi nga gwapo ako. (ang hangin ah, kasama ba yan sa script mo) Hehehe, pero hindi ko alam kong bakit di ko magawang maamin kay Shyne na mahal ko sya higit pa sa...

*RING. RING.RING. RING.RING. RING.RING. RING.RING. RING.

Sino naman kayang kaaga-aga eh, nambubulabog? Inistorbo pa ang pakikipag-usap ko dun sa author na baliw eh. (anong sabi mo?) Wala, sabi ko author na maganda, na hinayaang mainlove yung pinakamamahal kong bestfriend sa kuya ko. (Bahala ka nga, hindi ako si Kupido, tsaka wag mo ko kausapin)

"Hello, bakit ang tagal mo sumagot? Kanina pa ko tuma...

Aba, sya pa talaga ang galit, sya na nga tong nang-istorbo, kung di ko lang to mahal, este bestfriend "Bakit ba? Shyne. Ang agap agap pa eh, galit ka na agad"

"Pumunta ka naman ngayon dito sa bahay, ngaun na pleasseeee.."

Aba, akalain mo yun, biglang nag-iba ung tono ng pagsasalita nya, biglang lumambing, at bakit kaya ako pinapapunta nun?

"Ah, ba--"

"Ok, thank you, bhezt, wait kita, bye, ingats" Phone hang...

Ha? Ano daw? May sinabi ba akong pupunta ako? Did I just say I'm on my way? Wala naman diba? Hayzt, hayae na nga. Gusto ko rin namang makita sya.

----- (naglalakad si Jayjay)

Malapit na ako sa bahay ni Shyne. Bilis nuh? Malapit lang kasi. Imagine niung tatawid lang, hehehehe. Joke lang, ang totoo, isang liko lang tapos isang kanto lang tapos isang tawid lang. Lapit nuh? Nagbike ako, bulaan ung author, naglalakad daw ako, hehehe. (a/n: binago mo kasi, sabi ko maglakad ka, yun pala magbibike ka, hmp) Sori naman, kanina pa kaya naghihintay yung bhezt ko.

"Hi Bhezt." Tapos binatukan ko sya, kinakausap kasi yung niluluto, baliw. Hahaha.

-Aray". Hala masakit ba yun, para tinapik ko lang naman yung batok nya kaya parang binatukan ko sya. Kaya ayan, gumanti at napagdiskitahan yung tenga ko. At dalawang beses pang gumanti, may gusto ata ito sa tenga ko.

Bakit nga pala ako andito?

*flashback (haha, flashback agad)

“Napaka-ungentleman mo talaga. Pumapatol ka sa babae”.

“Bakit babae ka ba? Hehehe…joke lang! Paanong di kita papatulan, eh hindi pa nga kita girlfriend, inaunder mo na ako. At iniistorbo mo ang pamamahinga ko sa bahay. Bakit mo ba ako pinapunta rito?”

Aba, at biglang nag-iba aura ng babaeng ito, ngumiti ng pagkatamis tamis ah.

“Bhezt, Jayjay…” pacute pa, di naman cute.

"Alam ko na yan, papatulong ka na naman" sure ako, papatulong na naman 'to, pag hindi sa paperworks nya, sigurado sa Kuya kong kinababaliwan nya.

“Ahmm, Tulungan mo naman ako, pakibigay naman nito sa gwapo mong kuyang si Jay Ar? Pinaghirapan ko pag-aralan yung recipe nyan, diba favorite nya yan?”

Oh, diba, tama ako. Kulang na lang ay tirisin ko 'tong bestfriend ko ng pino. Binulabog ako sa bahay, para lang kay Kuya, lagi na lang si Kuya. Hmp.

“Bhezt, sige na. Friends naman tayo, di’ba?”

“Hindi na ngayon”. Anong sabi ko? di na kami friend, ah, joke lang yun, hindi ko kaya pag nawala sya, nagdradrama lang ako, sana habulin nya ko. Hehehe.

Palabas na dapat ako nang...

“Ililibre kita ng kahit anong gusto mong kainin.”

Hindi naman talaga ako matakaw, ayoko rin naman mapalitan ng Tabs ung ABS ko nuh. Naaawa lang talaga ako sa bestfriend ko. (a/n: matakaw ka lang talaga)

Tinikman ko yung niluto nya, wah, OA na kung OA, pero ang tabang, hindi ba alam ng bestfriend ko ang asin? eh ang vetsin? Ayun, nilagyan ko ng tamang sukat ng asin at kaunting vetsin yung niluto nya. Adobo na talaga ito ngayon, kanina kasi parang hindi eh. Haha.

“Oh, ayan, bhezt, ok na ha”, at dinial ko ang number sa resto.