Araf'tan Şiirler

Dünya

Sebepsizce baktı bulutlara çocuk                                                                                                                               Her şeyden bir haberdi o küçük                                                                                                                                 Bilseydi değişeceğini bekler miydi zamanı?          

Bir ergen kalktı sabaha, umutla                                                                                                                                 Çabalıyordu küçülmeye, büyümemeye                                                                                                                   Ne Peter Pan'di ne de Alice.             

Her şeye alışmış görünüyordu yetişkin                                                                                                                     Farkedemiyordu dünyadaki kabusa yetişmiş                                                                                                         Sıradan geliyordu her şey, tadamıyordu tatlı bir şey.

Yaşlı biri baktı pencereden                                                                                                                                         "Ah" dedi bakın bizim zamanımızdan hayata                                                                                                           Kaybetmişiz dünyayı.

Bir umut daha çıktı gökyüzüne                                                                                                                                     Uçup masallara karıştı                                                                                                                                                 Anlaşıldı ki bir insan daha kayboldu.