Araf'tan Şiirler

Karanlık

Yine zifiri karanlık içinde hapsolmuş şehir  

Yine küçük bir çocuğun intikam duygusu kadar boş sokaklar

Yalnızım yine yere düşen tek bir kar tanesi kadar 

Elinden şekeri alınmış çocuk gibi üzgünüm bu aralar.

Bir yetişkinin her gününün aynı geçtiği kadar sıkıyor hayat beni

Dört duvar arasında boğulmuş şekildeyim yine nefes almadan suyun altında kalmak gibi

Gözlerimden kanlar akıyor, bir vampirin insana aşık olması kadar acı veriyor yaşadıklarım                 

Düğümler gibi karışmış aklımla baş başayım şu sıralar.

Yarım bırakmıştım. Yine de paylaşmak istedim :)