Crazy In Love (Cervantes Series #1)

Simula

Simula

"..And yes we've just begun, sharing horizons that aren't new to us, watching the signs along the way.."

Iyong tugtog na 'yon agad ang bumungad sa akin nang dahan-dahan akong naglakad papunta sa kwarto ni Tita Leonere, and I was a bit surprised that I saw her crying..

Agad na kumirot ang batang puso ko dahil sa nakita ko. It was the first time that I saw her crying, what was the reason?

"Luna?" agad akong kinabahan nang mahuli ako ni Tita na sinisilip siya sa kanyang kwarto, napatago naman ako sa likod ng isang malaking vase sa hallway. I'm scared! She's scary and very short-tempered, that's why I'm scared of her whenever I saw her or If I have done something wrong.

Nanginginig akong ikinuyom ang kamay ko at isiniksik pa ang sarili sa sulok. Its dusty and a little bit moldy, but it's fine as long as Tita Leonere won't caught me.

"Luna? Ano bang ginagawa mo?! Marumi d'yan!" napapikit agad ako dahil nahuli na ako.. napaka lakas ng boses niya.

Bumilis ang tibok ng puso ko nang hawakan niya ang pulsuhan ko at marahan na inalis sa sulok. Umayos naman ako ng pagkakatayo, at pinagpag niya ang dress na suot ko dahil puno na ng alikabok iyon.

"Magkaka-ubo ka dahil d'yan sa ginagawa mo, may sayad kang bata ka." She looks angry, napatungo naman ako.

"Ano bang ginagawa mo sa labas ng kwarto ko?" she asked me.

"I was j-just curious po Tita.." I uttered.

Napabuntong hininga nalang siya at nagulat pa ako nang makita siyang ngumiti bahagya. She's smiling but I think she's sad, what could be the reason behind it?

"I guess I could never hide it forever, right Luna?"

I am clueless about what is she talking about. All I know is how her tears pooled in her eyes.. with full of sadness, agony, and pain.

"I'm gonna give you a piece of advice. Never fall in love." Iyon lang and then she left me clueless about what she said.

Napabuntong hininga pa ako at pilit na inaalala ang mga lessons, I am reviewing because tomorrow is the first day of exams.. and damn it, I couldn't focus as much as I want to. Kahit pinipitik ko na ang noo ko, ay wala pa rin akong ma-gets sa Biology.

Lumipas ang gabi na iyon... puyat ako, at walang tulog. Kinabukasan, sobrang sakit ng ulo ko nang bumangon ako lalo na't nang maalala ko na wala akong nai-review maski isa!

Dahil late na akong nagising at nagmadaling maligo tsaka nagbihis, nakalimutan ko na ring sumabay sa mga magulang at kapatid ko na magalmusal.

"Lunarene!" Iyon lang ang narinig ko kay Mama nang makalabas ako ng bahay tsaka agad na sumakay sa kotse.

"Kuya, bilisan mo na. Late na kasi ako eh," hingal na hingal pa ako habang inutos iyon sa driver na agad rin naman niyang sinunod.

Napatingin naman ako sa relo ko.. and shit, I am 10 minutes late. I am improving, kung dating 30 minutes late ako, ngayon naman ay 10 minutes pababa nalang, and it wasn't a good news dahil galit pa rin sa akin ang mga teachers ko mabuti nalang at napakikiusapan ito ng magulang ko.

"Salamat Manong! See you later!" agad akong bumaba sa kotse at patakbong pumasok sa school, habol-hininga kong tinahak ang pag akyat sa floor ko.

Napakamalas ko lang dahil ang room ko ay nasa third floor pa. Pawis na pawis akong nakarating sa floor ko at nanghihina na ang tuhod ko nang makapasok na sa room.