Rx ♥1- Waiting

610 27 22
  • Dedicated kay Theresa Monique Mateo
                                    

 Presenting....ang REVISED na CHAPTER ONE, super late ko na natapos kaya medyo humaba ata? Ewan... -.- Copy paste lamang po siya ng nakaraan and lumang chap.

Mag VOTE kung nagustuhan at gusto tumulong para sa climate change..maawa ka na sa earth!

Mag COMMENT kung may utang pa ako sa inyo at kay aling bebang...magcomplain ka sa baba..

Mag FAN kung sa tingin niyo, guilty si corona....wheelchairs are more fun in the philippines!

 ♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥‿♥

                             •*´¨'*•.¸¸.•*´¨'*•.¸ Let the Time Do the Trick•*´¨'*•.¸¸.•*´¨'*•.¸

Mahalaga daw na parte sa mga taong nag-hiwalayan ang oras. Sabi nga nila, 'Time can heal all wounds', pero paano kung sa haba na ng pinagsamahan niyo, eh ayaw na magsara ng sugat na iyon? Alam ng buong puso't kaluluwa mo na siya lang ang gusto mo. Na kung sa arcade game man ang pagbabatayan, yun lang ang gusto mong laruin or reward.

Pero para kay Edeline, hindi ganoon kasimple ang kalimutan si Stephen lalo na't minahal niya ito ng sobra-sobra. At kung para sa iba ay gagamitin nila ang oras para makalimot, siya naman ay gagamitin niya ito para hintayin ang tao na bumalik sa kanya at wala siyang paki kahit pumuti na ang buhok niya at amagin pa siya. Pero paano kung naghihintay lang pala siya sa wala? Dahil sa katotohanang wala na siyang babalikan at wala na rin babalik pa para sakanya.

                                               ¸.•*´¨'*•.¸¸.•*´¨'*•.¸¸.•*´¨'*•.¸¸.•*´¨'*•.¸

Saan ba ako dapat magsimula?

On a simple hello? Or a simple Hi?

But I guess I'll just give my introduction...

Because on a simple Hi and Hello everything might spark and you'll be blinded before you know it.

Meanwhile, on each introduction lies a wide comprehension hidden on a name.

Ayos din naman at English ang bati sa umaga. 

Ako nga pala si Edeline Maurice Y. Amayo. Edel nalang for short. Seventeen years of existence and graduating student sa Cordline Academy.

Di katangkaran di rin naman bubwit. Di naman mayaman pero lubog sa hirap. Semi-long haired ako with brownish color. Maputi naman kahit papano. Proud to be a scholar of this prestigious school. Ayos na rin yun at nakakagaan naman ng financial problems. I work for a partime job sa isang club para masuportahan ako sa mga daily needs ko.

As usual pasok ako ngayon sa school.

Ba't saan mo gusto, sa beerhouse? 

bastos... -.-

Eto na naman at Hingal kabayo ako. Pano ba naman kasi, nasa 3rd floor kami dahil nga sa hari at reyna daw kami ng Highschool Department. Iba talaga ang dating ng pagiging senior. Bituin at tala ay titingala sayo.

*lakad*

*walk*

*lakad*

*walk*

"Psst! Hoy fwend, tignan mo siya oh. Parang di affected~"

Tignan mo nga naman at umagang umaga, chismis ang almusal ng sangkatauhan. Ganito talaga tuwing umaga sa 3rd floor. Bulungan sa kasuluksulukan ng corner.

LBS- Last Boyfriend SyndromeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon