Chapter 3

2 0 0
                                    

(Chapter 3)

Hyrudie Amara Gonzales

Its nice to be free.

Its nice to inhale a nice and fresh air its nicer when you suddenly realize that you finally did your goal

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.




Its nice to inhale a nice and fresh air its nicer when you suddenly realize that you finally did your goal. Slowly, we will arrive to our destination, slowly we will see the new life waiting for me. We can see a beautiful trees a nice view, we can see the new life, and we can see the future waiting for me. The future makes me happier than i expect, i hope so but one thing for sure.

Its nice to be free.
       
                                                                                                                   Love,
                                                                                                                   Amara💕

Pagkarating ko dito ayan agad ang ginawa ko ang mag post sa site ko. Wala na eexcite ako kasi sure ako na magiging exciting ang life ko dito sa Batangas. Bukas talaga mag gagala ako. Its already 6 in the evening nung nakarating kami kanina at 8 pm na ngayon.

Mababait naman yung tao dito, sa yaya fe ang taga luto at taga pag alaga sakin, si manong alfredo na driver ko at si Aling loren na taga laba namin. Sila lang naman ang kasama ko dito sa bahay.

Ama 💕👨🏻's calling

"Hello daddy!!" sabi ko na masayang tone. "I'm sorry i forgot to call you, na enjoy ko ang view dito e." sabi ko sakanya na masaya padin.

"Nice to near that baby, tinawagan kang kita kasi miss na kita. Magpahinga kana ah? Wag mo naman sobrahan ang pag gagala diyan anak ha? Ingat ka diyan." sabi ni dad.

"yes dad ingat din po. Miss you too Ama! i love you 💕😘" i ended the call. Hay napagod ako sa byahe.

Napag desisyunan ko ng maligo para maaga akong matulog dahil na eexcite ako para bukas at dina ako nagbabad dahil masama sakin yun at dumeretso nako sa kama ko para mahiga.

"Sana magkaron ako ng kaibigan dito." sabi ko at pumikit na ng nakangiti.
-

"Goodmorning everyone!!" sigaw ko pagbaba ko.

"Oh ineng, napakaaga mo naman ata, san ang punta mo iha?" Sabi ni manang fe sakin "Kumain kana bago ka umalis halika at ipag hahain kita." sabi ni manang fe at inalalayan pa ako hanggang sa makaupo

"Thankyou manang! Saan po ba magandang magpunta? Meron po bang magandang lugar dito na galaan?" tanong ko sakanya habang hinihintay yung pagkain.

"Madami iha, hindi yun kalayuan ipapahatid kita at kung gusto mo umuwi itawag mo kay manong fred ha?" sabi ni manang tumango naman ako qt nagsimulang kumain.

Pagtapos ko kumain nagpaalam nako kay manang at nagpahatid na kila manong. Dinala ko yung cellphone ko at yung dslr ko para mag picture picture mamaya.

Hindi naman nagtagal yung byahe hindi naman kasi malayo mga 10 mins lang ang byahe.

"Ingat ineng, tawagan mo ako ha" sabi ni manong, Nag smile naman ako at nagpasalamat sakanya at tuluyan na siyang umalis.

"So saan tayo puounta ngayon Amara?" tanong komsa sarili komat naglakad lakad, marami rami din namang tao kasi nga madaming turista may mga tourist guide pa nga e.

Naglakad lakad ako kahit saan ako dalhin ng mga paa ko ewan ko kung saan ako aabot pero palayo ako ng palayo pero maganda naman siya nalunta ako sa isang cute na cute na bridge at may ilog . Ang piecefull dito, mas fresh pa ang air dito. Pinicturan ko yung tanawin, feeling ko malalim tong ilog na to pero malinis naman yung tubig super linaw kaya halatang pwedeng maligo dun.

Pinikit ko yung mata ko habang nakangiti para mas ifeel yung hangin. Ang sarap sa feeling, ang sarap singhutin ng hangin. Naiiyak ako sa saya, sana kasama ko sila mom at dad ngayon dito, sana kasama ko silang libutin yung mga lugar.

"Miss!! " Napabalikwas ako sa sumigaw at tumakbo siyakaya na alog alog yung bridge kaya napahawak ako.

Tumingin ako sa likod wala namang tao kami lang so ako ba yungntimatawag niya nung makalapit siya sa harap ko hu,pminga muna siya ng huminga. Nakakunot naman yung noo ko na nakatingin sakanya dyusko baka magnanakaw to.

"Ah. Who are you?" Tanong ko na parang nahihiya pa dahil diko sure kung ako nga yung tinawag niya.

"Miss alam mo bang mali yang iniisip mo at gagawin mo? Dimo ba alam na masayang mabuhay pero ikaw sasayangin mo lang wala ka na ba sa tamang pag iisip?" Napanganga ako sa sinabi niya baliw ba ang isang to?

"What are you talking about po?" Tanong ko, hala fi kaya may nakikita siyang diko nakikita!?

"Wag ka magpakamatay! Ako nga hirap sa buhay pero hindi ko iniisip yang iniisip mo." Nagets ko na at natawa naman ako sakanya! Tawa lang ako ng tawa pero siya nakatiyig lang sakin na nagtataka. "Miss baliw kaba?" Mas natawa naman ako sakanya.

"Ako pa ang balik ngayon ha?" Hahahaha! ang sakit ng tiyan ko kakatawa sa isang to. "Akala mo ba magpapakamatay ako" Dagdag tanong ko. Tumango naman siya bilang sagot ngumiti naman ako sakanya.

"Miss, okay ka lang ba? bat ka umiiyak kanina kung mali yung iniisip ko" Tanong niya pero napailing naman ako sakanya na sign na ayoko sabihin sakanya, Ang tsismoso naman niya pero infairness pogi siya katamtaman ang kulay, perfect ang face tas matangkad siya.  "Ahh. Mag isa ka lang ba? gusto mo itour kita dahil parang nasa bakasyon ka? Miss makakalimutan mo din yung nanloko sayo, makakahanap kadin ng taong para sayo yung dika lolokohin at sasaktan." napatingin naman ako sakanya at kumunit noo ko.

"Ha?" pinagsasabi nito ni kuya.

"Eh diba nag hiwalay kayo mh boyfriend mo kaya ka umiiyak?" tanong niya natawa nanaman ako sakanya.

"Ikaw kuya napaka judgemental mo. Wala akong boyfriend at di ako magpapakamatay. Tamang hinala ka masyado e ano?" sabi ko sakanya at nagsimulang maglakad paalis maglilibit ako pero pinigilan niya ako at napakamot siya ng ulo

"Sorry miss." sabi niya sakin habang nakayuko. Napangiti ako ang cute niya

"its okay, ano sabi mo ililibot moko diba? mas maganda sana yung hindi crowded kuya." sabi ko sakanya habang naglalakad kami.

"Kuya? grabe ka naman sakin. Ako nga pala si Moses Zachary tawagin moko sa kahit anong oangalan gusto mo isa akong tourist guide minsan, kahit ano raket gianagawa ko pero sa ngayon naghahanap pa ako ng trabaho." kwento niya habang nilelead yung daan na puountahan namin. "Ikaw ano panagalan mo?" tanong niya at lumingin sakin at nag stop kaya napa stop din ako.

"Amara" tsaka ko inoffer yung kamay ko para makipag shakehands. Tinanggao niya naman yun. "Hyrudie Amara Gonzales"

"Moses Zachary Valdez." Tsaka siya ngumiti sakin.

"Nice to meet you Moses." sabi ko at naglakad na kami ulit. Naglakad kami ng naglakad hinihingal nako dyusko. Bawal pa naman ako masyadong mapagod.

"Nandito na tayo!" Sabi niya nung pag baba naman sa parang hagdan. Natulala naman ako sa sobrang ganda.

Sixty Days of ForeverWhere stories live. Discover now