Jiyong karanlığı sevmiyordu.Özellikle bu gece.Cesaretini toplayıp o iğrenç evden kaçtığı için mutlu hissetmeliydi.Ancak mutluluğun ne olduğunu unutmuştu.20 senedir o adamın ona yaptıklarına ve daha da üzücüsü annesinin ona inanmamasına kısacası yalnızlıga katlanmak zorunda kalmıştı.Bügün onun için bir dönüm noktası olabilirdi.Bu yüzden koşuşunu hızlandırdı.Çigerlerinin yandığını, bacaklarının onu taşiyamayacagini hissedene kadar kostu.Durduğunda ise çevresindeki sesleri yeni algilamaya başlamisti.Saklanacak vakit bulamadan kendini çatışmanın ortasinda buldu.O ne olduğunu anlayamadan birinin kolundan tutup onu çektigini hissetti.Karanlıkta onun yuzunu tam olarak goremiyordu.Ama saclarinin acik bir renk olduguna emindi.
"Sen salak misin?Az daha senin yuzunden orda vuruluyordum."
Jiyong cevao veremedi.Birden arkadan gelen uzun boylu adam onu duvara ittiginde nefes alamadi.
"CATISMANIN ORTASINDA DURURKEN NE SIKIM DUSUNUYORDUN?"
Jiyong agzini acmaya calisti ancak tek yapabildigi garip sesler cikarmak oldu.Aslinda karsisindaki uzun boylu adam da cevap bekliyor gibi degildi.Adam onu birakip belindeki silaha uzandiginda biri hizla konuşmaya başladı.Bu onu catismadan kurtaran adamdi."Top lutfen elindeki silahi birak"
"SAKA MI YAPIYORSUN SEUNGRI?AZ DAHA ONUN YUZUNDEN OLUYORDUN"
"B-ben-"jiyong konusmaya calisiginda acinasi bir halde oldugunu fark edip cenesini kapatti.Dizlerinin titremesine engel olamiyordu.Her an yere yigilabilirdi.Belki de Jiyong un kaderi buydu.Birinin kosturarak onlara yaklastigini fark ettivinde kafasini hizla cevirdi.Gelen adam endiseli bir sekilde bagirmaya basladi.
"LANET OLSUN..DEASUNG YARALANDI.POLISLER GELMEDEN BURDAN TUYMEMIZ LAZIM"
Elinde silah tutan adamın artik jiyong umrunda bile degil gibiydi.Parmaklarini sacinin arasindan gecirip diger adamla konusmaya basladi.
"Seungri onunla sen ilgilen.Merkezde bulusalim"
Diger ikisi kosarak ordan uzaklastiginda jiyong dizlerinin ustune cokmesini engelleyemedi.adinin seungri oldugunu ogrendigi adamin onunla konustugunu bile fark etmemisti.Nefes alis verisi zorlasiyoedu.sanki biri gogsune buyuk bir baski yapiyor gibiydi.Bu hissi biliyordu.Tekrardan panik atak geciriyordu.Gozlerini kapatip yere yattiginda adamin onu sarstigini hissetti.Ancak tepki veremeyecek kadar yorgundu.Jiyong boyle hissetmekten nefret etti.Keske o adam onu o an oldurseydi.Bu kadar zayid olmak artik katlanamayacagi bir seydi.
"Lütfen beni oldur" fisildadiginda adamin onu duyup duymadigindan emin bile degildi.Tek hissettigi boynuna ve beline dolanan guclu kollardi.Gerisi ise koca bir hiclikti.****
Seungri koltukta yatan adama bakti.Kac yasinda oldugunu tahmin etmek gercekten zordu.Kirmizi saclari yastigin ustune bicimsizce dagilmisti.Duzeni asiri seven Seungri bu durumu neden sevdigini o an anlayamamisti.Seungri adamin gercekten kucuk oldugunu dusundu.Kendine asiri bol gelen bir tisort giymisti ve bu onun
Daha da kucuk gozukmesine sebep olmustu.Seungri adama ne kadar uzun suredir baktiginin farkinda degildi ki Top in bagirislari onun dusuncesini boldu.
"UMRUMDA DEGIL CHEARIN.DEASUNG DAHA DA KOTU YARALANABILIRDI.ONUNLA KONUSMAM LAZIM"
TOP odaya girdiginde Seungri elinde olmadan ayaga kalkti.TOP bir sey soylemeden tek kisilik koltuga oturup yuzunu elleriyle kapattiginda Seungri soyliyecek bir sey bulamadi."Bir adamimi daha kaybedemem Ri"
"O senin icin siradan bir adam degil Hyung"
Top bir sure sessiz kaldi,ne cevap verecegini bilemiyor gibiydi.Başini kaldirip koltukta yatan adama bakti.
"Neden onu koruma geregi duydun?"
Seungri omzunu silktiginde sessizce konusmaya basladi
"O masum bir insan Hyung.Sadece yanlis zamanda yanliz yerdeydi o kadar"
Son kismi soylerken sesi git gide kisilmisti.Top ta bunu fark etmis ve tekrar basini egip konusmaya baslamisti."Bilmem fark ettin mi ama o-"
Bakislarini koltukta yatan adama cevirdiginde Seungri de onu takip etti."-Teddy e benziyor."
Sadece ismini duymak bile Seungrinin kalbine oklar saplanmasina neden oluyordu."Biliyorum bunu ben de fark ettim"
Sesi yeterince guclu cikmiyordu ,zaten seungri de artik yeterince guclu oldugunu dusunmuyordu.Teddy nin onun kalbinde ayri bir yeri vardi.Her zaman boyle oldugunu o da cok iyi biliyordu.Teddy Seungri nin en zor zamanlarinda yaninda olmustu.Ve Seungri o gun o kavgaya gitseydi belki de Teddy simdi aralarinda olabilirdi.Iste bu dusunce Seungrinin bogazinin dugumlenmesine sebep oluyordu.Belki de Teddy nin olmesi onun sucuydu?Top dusuncelerini okurmuscasina elini omzuna koydugunda Seungri irkildi.
"Aklindan ne gectigini az cok tahmin ediyorum Ri.Lutfen artik kendine eziyet etmeyi birak.Olanlarin hicbiri senin sucun degildi."
Bunlar surekli duydugu sozlerdi.Ne zaman Teddy hakkinda konu acilsa Seungri uzaklara dalip giderdi ve gruptakiler olaylarin onun sucu olmadigini soyleyip dururdu.Ama hicbiri gercegi bilmiyordu.
Teddy ne ara bu hale geldigini bilmiyordu ancak cok dagilmis bir durumda oldugunun farkindaydi.Az once yapmamasi gereken bir seyi yapmis ve grubun kurallarindan birini cignemisti.Bunu TOP a soylese buyuk olasilikla cezalandirilirdi.Hatta gruptan bile atilabilirdi.Bu yuzden hizla kendini geri cekti ve olanlari anlamaya calisti.Az once onu opmustu.Evet.az once uzun suredir hoslandigi ve aciklamaktan korktugu o kisiyi opmustu.Simdi ne yapmaliydi?Belki de onunla konusup bunun hicbir anlam ifade etmedigini soyleyebilirdi.Ya da hicbir sey soylemeden ordan ayrilirsa belki o da yasananlari geride birakabilirdi.Ikinci secenek gozune bir kacis yolu gibi gozuktugunde hizla ayaga kalkti ve ceketini koluna alip bir sey demeden ordan uzaklasti.Kendini bir pislik gibi hissediyordu.Bu yuzden sokaga adim atar atmaz kendi kendine kufretmeye basladi.
Duygularini engellemeye calismaktan bikmisti.Bu yuzden bugun kendini kontrol edememis ve karsisindakini her seyi aciklar bir bicimde opmustu.Teddy bu opucugun anlamsiz bir sey olmadigini cok iyi biliyordu.Tipki Seungrinin Teddy e asik oldugunu fark etmesi gibi.Teddy'nin bundan haberi yoktu.Onune gelen bir tasa tekme attiginda sehrin bu tarafina geldiginin farkinda bile degildi.Basini kaldirip baktiginda yanlis yerde oldugunu anlamasi cok surmedi.Karsisindaki adamlar coktan onun uzerine dogru yurumeye baslamisti.
Icinden kufrederken cetelerin ilk kuralini hatirladi.
"Asla baska bir cetenin bolgesine girme"Jiyong gözlerini hafifçe araladığında ölmediğini fark etti.En son hatırladığı karanlık sokakta duvarın kenarından adamın onu kaldırmasıydı.Doğrulduğunda kaburgalarının acıdıgını fark etti.Bulunduğu oda eski evindeki odasından daha büyüktü ki bu iyi bir şeydi.En azından artık daracık bir odada panik atak geçirmek zorunda kalmayacaktı.Düsündukleri kaşlarınin catilmasina neden oldu.Burada kalip kalmayacagindan nasil bu kadar emindi ki?kapidan ciktiginda sol taraftaki merdivenleri takip ederek asagi indi.Etrafta kimse yok gibiydi.
"Uyanmissin"
Arkasindan gelen sesle irkildi.dondugunde gordugu kisi ona tanidik geliyordu.
"B-ben tam olarak nerdeyim?"
Karsisindaki kafasini sag tarafa cevirip disariyi isaret ettiginde sacinin bir kismi gozunun onune dustu.Jiyong adamin saclarinin ne kadar degisik oldugunu yeni fark etmisti.
"Gordugun uzere sehrin disindaki merkezdeyiz"
Jiyongi onun bakislarini takip edip camdan disari baktiginda ne demek istedigini anladi.Ev-ya da merkez-kayaliklarin ustune konumlandirilmisti.Tum sehir ayaklarinin altinda kaliyordu ama burdan bakinca bile sehre yuruyerek ulasilamayacagi bariz bir seydi.
"TOP seni asagida bekliyor."
Top?Karsisindaki de kafasinin karistigini anlamis olmaliydi ki tekrar konusmaya basladi.
"Cetemizin lideri.Bu arada ben Youngbae"
Adam elini uzatmak yerine arkasini dondu ve beni takip et dercesine elini havada salladi.Jiyong Youngbae yi takip ederken kendisine ne olacagini dusunmeden edemiyordu.Asagida oldurulebilcegi aklina geldiginde yine de yavaslamadi.Hayatı çok boktandı.Ve o cabalamayi denemisti.20 sene tutunmaya calismisti.Ancak yapamiyordu.Eger o evde kalirsa zaten olecekti.Ancak bunu o adamin yapmasini istemiyordu.Jiyong icinde biriken nefretin damarlarindan akisini hissedebiliyordu.Eline bir firsat gecse o pic herifi gozunu kirpmadan oldurebilirdi.
Merdivenlerden inip siyah bir kapinin onune geldiklerinde Youngbae yavasca ona dondu.
"Sakin TOP in sozunu kesme.Ve eger yasamak istiyorsan sana dediklerini kabul et.Bunda ciddiyim.Bu gordugun duvarlar ses gecirmez.Yani seni burda tek kursunla oldurebilir.Ve bunu kimsenin ruhu duymaz.Beni anladin mi?"
Jiyong basini asagi yukari salladiginda Youngbae buyuk siyah kapiyi yavasca acti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LOSER
FanfictionJiyong tekrar duvardaki eski yerine gitti ve aglamaya devam etti.10 yasindaki bedeni yasadiklarini kaldiramiyordu.Her yeri morluk icindeydi ve annesi bunu parkta oynarken yaptigini zannediyordu.Cunku adam oyle inandiriyordu. Pijamalarinin kollariyla...