မ်က္လုံးျပဴးကားစိတၱဇဆန္ဆန္အၿပံဳးနဲ႔သူက်ေနာ့္ကုိေျခာက္ျခားဖြယ္ေျပာျပန္တယ္။
က်ြန္ေတာ္သူ႔ကုိတကယ္ေၾကာက္လာၿပီ။"ၾကားလား"
က်ြန္ေတာ့္နားနားကုိကပ္ကာတစ္လုံးခ်င္ေျပာျပန္တယ္။
ဝင္သက္ထြက္သက္ခက္ေႏြးေႏြးကက်ြန္ေတာ့လည္ပင္းကုိလာေရာက္ရုိက္ခက္ေနတယ္။
"Mr.Jongက်ြန္ေတာ္တုိ႔ပစၥည္းပါလာပါၿပီ "
"ယူလာခဲ့"
ခ်လြင္ခ်လြင္ခ်လြင္
သံႀကိဳးေတြ
အခန္းတစ္ခုအျပည့္စာေလာက္ရွိတဲ့သံႀကိဳးေတြ။"သူ႔ေျခေထာက္မွာတပ္ေပးထားလုိက္အရင္ဆုံးသူ႔ေျခေထာက္ကႀကိဳးေတြျဖည္ေပးလုိက္"
အနက္ေရာင္ဝတ္စုံျပည့္နဲ႔လူက
က်ြန္ေတာ္ေျခေထာက္မွာတုတ္ထားတဲ့ႀကိဳးေတြကုိလာျဖည္တယ၊္ျပီးေတာ့ထုိႀကိဳးအစားသံႀကိဳးနွစ္ကြင္းကုိက်ေနာ္ေျခေထာက္မွာတက္တယ္။သံႀကိဳးထိတ္မွာလက္ထိတ္လုိမ်ိဳးအကြင္းေလးပါတယ၊္ဒါေပမဲ့လက္ထိတ္လုိတစ္ခုနဲ႔တစ္ခုဆက္မထားဘူး။
ရုပ္ရွင္ေတြထဲကစိတၲဇကြင္းဆက္လူသတ္သမားေတြကုိေထာင္ခ်တဲ့အခါတက္ေပးထားတဲ့သံႀကိဳးေတြလုိမ်ိဳး......ကြန္ေတာ္ေၾကာက္လြန္း၍ေခ်ြးေစးမ်ားပင္ၾကလာေလၿပီ။
အိပ္မက္တစ္ခုသာျဖစ္ပါေစေလ။
က်ြန္ေတာ္အခုပဲႏုိးထလုိက္ခ်င္ၿပီ။"ပူေနတာလားဂေယာင္ဆူး"
က်ြန္ေတာ္မ်က္လုံးမ်ားကုိအသာျပန္ဖြင့္ၿပီး
ၾကည့္လုိက္ေတာ့ကင္မ္ဂ်ံဳအင္ဆုိတဲ့ထုိလူကက်ေနာ့္ကုိ
ၿပံဳး၍ေမးသည္။"ဟုိေကာင္ေတြျပတငး္ေပါက္ဖြင့္ေပးလု္ိက္စမ္း"
သူ႔ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲလက္ထည့္ကာ
နက္ေမွာင္ေနတဲ့မ်က္ခုံးမ်ားကုိ
လက္ညဳွိးနွင့္ပြတ္ကာသူ႔တပည့္မ်ားကုိခုိင္းေစသည္။
နီညဳိေရာင္သန္းေနတဲ့မ်က္ဝန္းမ်ားဟာ
လုိခ်င္တာကုိရသည့္ကေလးငယ္တစ္ေယာက္နွယ္
ေပ်ာ္႐ႊင္မူအထင္းသားနွင့္ဝုိင္းစက္ေနျပန္သည္။
BẠN ĐANG ĐỌC
ေသြးစက္မ်ားရဲ႕ကလဲ့စား
FanfictionKim Jong In ဆုိတဲ့သတၱဝါ တစ္ခါတစ္ေလလူလုိ႔မထင္ရေလာက္ေအာင္ရက္စက္တတ္ၿပီး တစ္ခါတစ္ေလၾကျပန္ေတာ့လည္း.............