AH KELEPCE

Küçük Bir Başlangıç

Okumaya başladığınız tarihi ve saati buraya bırakarak giriş yapabilirsiniz!

Uçsuz bucaksız hayallerim vardı benim. Sınır tanımazlar, nerede duracaklarını bile bilmezlerdi. Gözlerimi kapattığım anda kendimi bir hayal dünyasında bulur; gözlerimi açmamla yarım kalan hayallerim, tekrar kapatmamla yeniden canlanırdı. Onlar benim en büyük dostum, en iyi arkadaşım, en sadık sırdaşımdı belki de.

Ömrümün sonuna kadar hayal kurarak yaşayabileceğimi düşünürken aslında hayallerin her an çökebilecek bir bina olduğunu, hayatımı en derinden sarsan depremle öğrenmem çok uzun sürmemişti.

Benim, taştan tuğladan hayallerim birer birer parçalanırken, bi çare ruhumda bu depremden payını almıştı. Hayatımda sahip olduğum her şey bir anda yerle bir olmuştu.

O zamanlar on yaşın küçük bir kızdım. Tek derdim annemi ve babamı fazla görememek, en büyük hayalim ise bir kardeşimin olmasıydı.

Şimdi on sekiz yaşındayım. En büyük derdim annemin ve babamın eksikliği, en büyük hayalim ise polis olmak. Bir sevgilim olsun gibi hayallerim yok benim. Babamın anneme olan sevgisini gördükten sonra dünyada başka hiçbir erkeğin öyle sevebileceğine inanmıyorum. Bu yüzden aklımda da kalbimde de hatırladığım tek aşk annem ile babam kalsın istiyorum.

En büyük hayalim polis olmak dedim fakat on yaşından beri ne zaman hayal kursam bir şekilde yıkılıyordu. Derslerime çok çalışmama rağmen, fiziki yeterliliğim olmasına rağmen polis olamayacağım konusunda bir cevap almıştım ve başvurum onaylanmamıştı.

Belki bundan sonra bir mucize olur. Ne dersiniz? Belki de on yaşından beri bütün hayallerimi yerle bir eden dünya, bütün parçaları toplayıp tek hayalimi gerçekleştirmeme yardım eder.

Belki ben de mutlu olurum birgün, yine hayaller süsler göz kapaklarımın perdelerini. Eskisi gibi olmasa bile yine gülebilirim belki.

Belki birgün karşıma öyle biri çıkar ki kimseyi sevmeyeceğim diyen ben annem kadar çok sevilirim.

Bunların hepsi birer belki hayatımda. Ne kesinliği belli, ne de imkansızlığı.
Ama imkansızlıklar için vazgeçmektense, belkiler için çabalamak daha iyi değil mi sizce de?

...

Yalanlarla gerçeklerin birbirine karıştığı, çoğu yerde gerçeklerin yalan, yalanların gerçek zannedildiği bir yol bizimkisi. Bu yolun sonunu görebilmeniz için size bir ipucu vereyim mi?

"Kendinizden başka kimseye güvenmeyin!"

Yazardan Not:
İlk bölümler biraz hızlı geçecek arkadaşlar. Fakat başta verilen konular ilerleyen bölümlerde ağır ağır yeniden ele alınacak zaten. Umarım severek okur ve finalde yanımda olursunuz. Hepinizi çok seviyorum 🖤🖤