He Chose Her

Prologue

Alam niyo, para sa akin,

may mga taong nagkikita pero hindi itinadhana, at may mga taong itinadhana pero kahit kailan hindi magkikita.

Pero kung tutuusin, mas masaklap iyung pangalawa, kasi hindi mo alam na may taong para sayo pala, yet you still love other people kasi akala mo sila na. Pero para kay tadhana, hindi. Siguro may way siya para pagkitain kayo, or siya talaga ang gumagawa ng way para hindi kayo magkita.

Ang gulo 'no? Pero that's how it works. That's the reality.

Hindi lahat parang lovestory na nababasa mo- na magkakatuluyan ang dalawang bida after all- ay mangyayari rin sa'yo.

You know what? I don't believe in happy endings. Kasi diba, how is it suppose to be happy when it's already the end?

I'd rather choose the happy journey. Kasi kapag happy journey, mas matagal kang naging masaya, para bang Carpe Diem. You have seize all the moments together with the person you love.

Hindi man happy ang kinahantungan, atleast happy ang paglalakbay.

Why am I saying this? Kasi I just want you to know, yes YOU. Na hindi lahat ng tao magkakapareho ng opinyon, hindi lahat ng tao magkakapareho ng pinipili, but the thing thay makes them similar is that it's the decision that makes us happy and it's the one that we believe in.

The thing is, kapag nagmahal ka, kailangan mo siyang isama sa bawat desisyon mo. Pero paano kapag magkaiba kayo ng desisyon? Magkaiba kayo ng opiniyon?

You have to choose.

At ang masakit?

'Yung hindi ka pinili.

-Mori, 20xx