"Shhh. Don't scream. Show me where to hide please."
I was taken aback by his soft and low voice. He was too close to me that I can't even breath. His hands covering my mouth to stop me from screaming. He had this blue eyes with long lashes. The freckles were visible on his face. His small dimple on his right cheek shows even though he was not smiling.
"Stop staring. I might melt with the way you stare." He stopped me from scrutinizing him.
I tried to free myself from his strong grip. Aba! Kagaya lang pala siya ni Tweety! Ang hilig mamutol ng sasabihin. Tapos ang yabang-yabang pa kahit nasa bingit na ng kamatayan. Tsk tsk.
"Lumayo ka nga! Sino ka ba ha!? Bakit bigla ka na lang pumapasok sa bahay ng mga may bahay! Shit ka!" Hindi ko maiwasang mabulyawan siya at murahin dahil sa kanyang kayabangan.
"Let's not talk about that now. Help me first to hide." He said after dragging me somewhere.
"Wait! Yung kapatid ko!" Muntik ko ng makalimutan na kasama ko nga pala ang kapatid ko at binabantayan.
Wala na siyang magawa nang bumitaw ako sa kanya at tumungo sa kinalalagyan ni baby Angel. Hindi ko maiwasang tanungin ang sarili ko kung bakit ko nga pala hinayaang makipag-usap sa isang stranger. Ughhh!
"Faster! Or do you wanna die!?" Agad niyang sabi nang makarating ako sa kanya.
Ngayon ko lang na pansin yung accent niya. Englisero pala ang gago!
Nakapunta kami sa kwarto ko. Luminga linga siya para siguro makahanap ng matataguan.
"Where will I hide?" He asked, not giving me even a glance. He kept on roaming his eyes on my little room.
Ibinaba ko na muna si baby Angel sa crib. Nagsimula na ring gumala ang aking mga mata sa paghahanap ng kanyang matataguan.
Saan naman ba siya tatago!? My god! He's giving me headache.
"Ahmm, dito. Ah hindi dito. Dyan nalang. Ahhh! Wag na lang dyan. Madali kang mahahanap dyan. Doon nalang kaya? Ahh, oo dun nalang. Ay, wag may tinatago ako dyan. Dito? Doon? Dyan? Arghh!!!"
Napasigaw na ako sa frustration dahil sa kanya. Binibigyan niya ako ng problema eh kahit matiwasay na yung buhay ko kahit walang love life.
Lumingon ako sa kanya at mas lalong nainis dahil hindi man lang pala siya nakikinig at nakahanap na ng kanyang mapagtaguan. Dun niya napiling makapagtago sa loob ng cabinet ko.
