Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"pahinga kana ha?" sabi sakin ni Sian bago umalis. kumaway naman ako sakanya bago pumasok sa bahay, akala siguro ni Sian ay pagod lang ako. pero ang totoo iniisip ko pa din yung iniwang agreement ni mommy..
"hay.." tanging na sabi ko at humiga sa kama ko.
sa panahong ganito si Nathalie lang ang alam kong makakatulong sakin ngunit wala sya sa sarili nya.. di nya pa din kami naaalala..
kinuha ko ang cellphone ko at simulang tawagan si Kurt..
"hello? Railee? napatawag ka?" bungad nya sakin.
"Kurt nasaan ka?" tanong ko baka sakaling nakila Nathalie sya.
"kakauwi ko lang galing sa office bakit?"
"pupunta ka ba kila Nathalie? kung pupunta ka daanan mo ko dito sa bahay"
"oo sige."
nag bihis na ko at nagdala na din ng ilang damit, dun nako matutulog sa ayaw at sa gusto nila.
"si Railee uuwi na ko ha? ikaw na bahala dito. tsaka sabi ni tita, dito ka na lang daw matulog sa kwarto ni Nathalie." paalam sakin ni Kurt may pasok pa kasi sya bukas sa company nila.
"oo sige. salamat ulit" sabihin ko bago ko isara ang pinto ng kwarto ni Nathalie.
napatingin naman ako kay Nathalie na kanina pang hindi nag sasalita. nakaka miss naman ang kaibigan ko na ito.
"why are you looking at me?" mataray na tanong nya na sya namang kinagulat ko.
"N-Nathalie?" gosh! si Nathalie na nga ba to?
"what? anyway, dun ka sa guest room matulog. ayoko ng may katabi." ano daw? wait? unti unti ng bumabalik si Nathalie!
"pwede ba? wag ka ngang ngumiti dyan mag isa. mukha ka kayang aso!" natauhan naman ako sa sinabi nya.
"natutuwa lang ako Nathalie dahil bumabalik kana sa dati mong ugali.." maiiyak iyak na sabi ko.
"matagal na kong bumalik, actually I'm getting sick of this set up." sabi nya at humiga. nanlaki naman ang mata ko sa sinabi nya.
"w-what do you mean?" shems! napapa english ako sa babaeng to!
"ang slow mo talaga Railee, babatukan kita ng matauhan ka eh! wala na akong anmesia gaga! 6 months na ang nakakalipas!" ang malditang to! ang tagal nyang tinago samin!
"waaaaah!" sigaw ko at niyakap sya.
"ano ba! wag ka ngang maingay ikaw pa lang ang nakakaalam! tsaka tigil tigilan mo nga yung pag yakap sakin! bading ka ba?" agad naman akong napabitaw sa sinabi nya.
"anong bading! pero grabe! napaka mo! bakit di mo pa sabihin kay Kurt?" oo nga, kawawa kasi yun.
"kasi may plan pa ko sakanya. kaya hindi nya pa pwedeng malaman kaya wag kang maingay kundi malalagot ka talaga sakin!"
hay.. kawawang Kurt.. pero now ang nararamdaman ko talaga ay pag-asa.. para sakin.. para saming dalawa Sian..
