Rüzgarın savurduğu kızıl saçları yüzünü kapatmıştı.Bir adım daha yaklaştı uçuruma...Ölüm yakındı,vuslat yakındı,kavuşmak yakındı. Alçin Kara bir adım daha attı sonsuzluğuna...Bu kız kim miydi? Kızıl saçlarının uğursuzluğuna inanan,doğar doğmaz kirletilmiş bir katildi. Varlığını tanımadığı ama hep hissettiği tanrı tarafından lanetlenmiş kızıl kuştu. Kendi kaderini yazandı. Kaderleri tanrı yazmaz mıydı? Uçuruma biraz daha yaklaştı. Kollarını rüzgara açarken güldü,gamzelerinde mezarı taşıyan kız güldü...
Alçin'in kaderini uçurum yazmıştı. Gözlerini sımsıkı kapadı.Hep ölümlere gebe kalmış gözlerini...Etraftaki sessizliğe inat duyduğu sesten korktu. Bu sesin onu geri götürmesinden, ölüme bu kadar yakınken vazgeçirmesinden korktu."Yaşamalısın.Kardeşlerin için" Sesleri duymamak için kulaklarını kapattı. Ama bu sese karşı koymak imkansızdı,ayağı bir adım geriledi.
Kaçamamıştı kaderinden... Uçuruma daha da yaklaşmıştı. Artık yanan acımasız ateşi, ruhu yanık cesetleri, acı çığlıkları görmüştü.Kaçma umuduyla bir adım daha geriledi. Yine olmamıştı...Uçuruma bir adım daha yaklaştı. İnatçı kızıl pes etmişti.
Kendini uçurumdan atmaya hazırlandı. Zaten bunun için buradaydı, geri dönmemeliydi. Bir ayağını boşluğa bırakmışken bir el bileğini yakaladı ve kendine çekti. Alçin'in kömür gözleri karşısında duran bal gözlerle buluşunca; yaşanamamış hayatı , kaybedilenleri, acıyı gördü. Alçin bal gözlüde hiç olamayacağı uçurum çiçeği vaat edildi.
Bal gözlü kafasını eğerek Alçin'in kulağına eğildi. Sıcak nefesi Alçin'in tenini okşarken ikisi de nefeslerini tuttular. Bal gözlü dudaklarını aralayıp "İntikam zamanı CEHENNEM KUŞU"dedi. Alçin bal gözlünün cümlesiyle sönmeye başlayan içindeki ateşin yanmaya başladığını hissetti.Saçları daha da kızıllaşmıştı, kömür gözlerinde ateş vardı, elleri bir kalbi eritecek güçteydi...
Alçin'in kulaklarında hep aynı cümle tekrarlandı. O artık CEHENNEM KUŞUYDU: alacağı canlar gözünde canlanırken gözleri günahını örten karanlığı, kızıl saçları cesetleri yakan ateşi, elleri kirlenmiş kalpleri söken yardımcısı olmaya hazırdı. Ruhu kana susamışken , ölüme açken o artık bir katil değil caniydi. Onun yaşamı ölümdü, kandı, cinayetlerdi. Alçin içindeki yanan parçalara sözleriyle benzin döktü "Ben Cehennem Kuşuyum" " Ben Ölümüm" "Ben Caniyim"
Bal gözlü kızılın saçlarını koklarken içindeki her bir parça için yemin etti "Ben Yalım Aybars kızılın uçurumu olucam" "Ben kızılın yaşamı olucam " "Ben kızılın nefesi olucam" dedi. Cehennem kuşu ve Dipsiz uçurum birbirine tutunurken etraf zifiri karanlıktı. İçlerindeki ates yanarken yemin ettiler:
İntikamlarını almaya, çözülmemiş düğümleri çözmeye , son nefeslerini birlikte vermeye....
Evet bölümü düzenledim. Bu bölümü cidden beğendiğim için değişmedim. Sadece bazı yazım hatalarını düzelttim . Diğer bölüme geçiyim en iyisi...
İnstagram : zeynep_sude08
Facebook : Sude Barkin
YOU ARE READING
CEHENNEM KUŞU
Teen FictionCehennem kuşu katil değil caniydi. Caniler durmazlardı karşısında ne var neyok yakar gecerdi. Cehennem kuşu bu kadar acımasız olabilecek miydi? Vicdanının sesini susturabilecek miydi? Uçurum ateşini yakmak için değil söndürmek için kullanacaktı . A...