Ne kadar karşı koysamda olmadı yapamadım...
Çok denedim kaçmayı ama o kadar sık ki koruma bir türlü olmuyor...
Şimdi zorla bir evde tutuluyorum. Eskiden kendi isteğimle evde siyah ve beyaz renklerle kaplı odamdan dışarı çıkmazdım ama şimdi o mavi gö...
Gözlerimi açtığımda karşımda siyah bir tavan vardı. Önce gözlerimi ovuşturup esnemeye başladım. Daha sonra başıma giren ani ağrıyla elimi başıma götürdüm. Ah başım çatlayacak gibi... Neler oldu böyle? Yattığım yatakta dikleştim. Dur bir dakika!! Ben ne zaman yattım? Hızlıca odaya göz gezdirdim. Bu oda ne böyle? Burası benim odam değil! Neredeyim ben?!
Hızla yataktan kalktım. En son ne oldu? Hatırla hatırla hatırla... Ne yapıyordun en son sen Yuju? Yavaş yavaş aklıma en son ne yaptığım gelmeye başlıyordu. En son bizimkilerle bardaydık.. Tuvalete gitmek için masadan kalktım... Tuvalete tam girerken... Sonrası yok.. Ah, hatırla hadi Yuju!! Daha sonra bağırmaya başladım.
"Aman Tanrım kaçırıldım mı ben?!"
(Medya: Yuju'nun Kaçırıldığı Ev.)
Kapıdan sesler gelmeye başlayınca bakışlarımı kapıya doğru çevirdim. Hızla odada bulunan sert bir cismi elime aldım ve kapının arkasına geçtim ve hareket etmeden beklemeye başladım. Ardından kapı açıldı ve içeri doğru biri girdi. Kim olduğuna bakmadan kafasına çığlık atarak bibloyu indiriyordum ki hizmetli olduğunu gördüm ve elimdeki bibloyla, elim havada donakaldım. Hizmetli bana baktı.
"Korkmayın lütfen."
"Benim burda ne işim var? Burası neresi?"
Hizmetli mahçup bir şekilde bana baktı.
"Özür dilerim ama ben bunlara cevap veremem. Böyle bir yetkim yok."
"O zaman benim de burada işim yok."
Ben bunu der demez hızla odadan çıkıp koşmaya başladım. Hizmetli ise arkamdan bağırıyordu.
"Yuju Hanım lütfen durun!! Bizi öldürtmek mi istiyorsunuz!? Eğer giderseniz bizim de başımız belaya girer.Lütfen durun!!"
Hizmetliyi takmayıp koşmaya devam edip karşımdaki merdivenlerden indim. Bir yandan da kendi kendime söyleniyordum.
"Bu ne ya merdivenleri in in bitmiyor. Nasıl bir ev burası? Si*tir... Biri geliyor!"
Hemen merdivenlerin bitimindeki duvarın arkasına saklandım ve ne olduğunu görmeye çalıştım. Bir adam hizmetlilere bağırıyordu.
"NASIL KAÇAR!?! ÖLMEK Mİ İSTİYORSUNUZ !? BULUN ÇABUK O KIZI !! AKŞAM YEMEĞİNDE KARŞIMDA OLUCAK !!"
Yüzünde maskesi olan adama gözlerini büyüterek baktım. Yüz hatları belirgin ve sesi kusursuzdu. Maskeli olan adam tekrar konuşmaya başlayınca söylediği şeyle içim korkuyla doldu.
"ÇABUK KAPILARI TUTUN O KIZ BU EVDEN ÇIKMAYACAK!!"
Bir süre sonra gittiler ve saklandığım yerden çıkıp arkama baka baka kaçış yeri arıyordum ama maşallah yol geçen hanı sanki ev her yerden biri çıkıyor!
Çıkış kapısını bulmuştum tam çıkıyordum ki...
Eveeet ilk bölümle karşınızdayız umarız beğenmişsinizdir 😊
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
