Kadınlar suskundu. Kadınlar düşünceliydi. Kadınlar bir adama ceketini getiriyor, giyinmesine yardım ediyorlardı. Biri daha vardı ki, yere oturmaktan çok yığılmış gibi duran, hıçkırıklarını içine göndererek, bunu yaparken de sarsılarak ağlayan taze bir gelindi. Elbisesine kocasının kanı sıçramıştı! Saliha'nın gözyaşları, aralıksız gelen damlalar hâlinde, beyaz yanaklarından ince bir nehir gibi süzülüyordu.
Kamber, ceketini giyip, silahını eline aldığında, ölen abisinin karısına son bir bakış attı. Yengesinin yüzünü görür görmez, gelenlerin kimler olduğunu anlamıştı. Her şey yalnızca birkaç dakika önce olmuştu. Cenaze kalkana kadar bekleyebilirdi ama sorumluluk beklemezdi.
Saliha ona "Dur!" demek istiyordu. Sesi boğazında düğümlenmişti. Dudaklarını sessizce kıpırdatarak "Gitme..." dedi. Kimse onu duymadı. Kamber, elinde silahı ile evden çıktı. Saliha onun gitmesini istemiyordu, çünkü kocasını öldürenler onun öz ağabeyleriydi. Dışarıdan bir at kişnemesi geldi ve Kamber gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bozkırda Ölüm Var (Ön Okuma / e-kitap)
General FictionKardeşinin intikamı peşinde koşan bir adam... Öldürülen masum insanlar... Başı sonu olmayan bir kan davası... *Bozkır: Yarı kurak ve kurak bölgelerde, ilkbahar yağmurlarıyla yeşerip yazın sararan sert çayırlar, otlar ve çalılıklardan oluşan bir bitk...
