Evet, kalbini kırmış olabilirim
ancak ben, kalbini senden almadım Hoseok.
Ve sen ise, benimkini gömdün,
onu geri alamayacağım kadar derinine gömdün toprağın.
Kalbim olmayınca seni unuturum umuduyla biraz bekledim,
unutamıyordum Hoseok,
unutamadım.
Kanımda, damarlarımda dahi senin adın dolaşıyordu.
Biliyorsun, bu garip Hoseok?
Seni sevmem için bir kalbe ihtiyacım olduğunu sanıyordum fakat yokmuş,
ancak yine de, kalbimi geri vermelisin Hoseok.
Çünkü ne kadar vücudumdaki kanla birlikte senin adın dolaşıyor desem de,
kalbim bende olmadan durulan kanım...
Yüzlerce damarımın herhangi birinde sapasağlam duruyorsun ve ben, hangisinde olduğunu bilmiyorum!
Jung Hoseok,
hemen şimdi kalbimi de alıp buraya gel.
Ona ihtiyacım var çünkü yerini öğrenmeliyim,
çünkü seni kaybetmemeliyim,
çünkü seni seviyorum!
Sadece, seni seviyorum.
