(hatırlatma)
İçeri girmemle şok olmama bir oldu "Yuh ama "diye bağırınca İrem herkes bize döndü karşımızdakiler Araf ve çetesiydi...
Babam "kızlar bunlar be-" babamın sözünü kesen benim gür sesim oldu."Baba maalesef bu arkadaşlarla aynı okuldayız hatta aynı sınıftayız ve de bu sabah okula giderken poyraz malı Rabia'nın arabasına çarptı.ayrıca hesap sorunca bize çarptıysak çarptık ne yapalım diyor ben senin tövbe tövbe " dedim sinirle poyrazda sinirlenip "bak kızım tepemin tasını attırmayın "dedi ben sinirden gülüp "attırırsak ne olur lan "dedim dişlerimin arasından poyraz kolumu tutup sıktı acıtıyordu ama belli etmedim ve "bana benim evimde babamın yanında zarar verebileceğini mi sanıyorsun hödük "dedim poyraz dahada sinirlenip "kes" diye bağırdı "asıl sen kes poyraz ne yaptığını sanıyorsun "dedi evi inleten bir sesle Araf hepimiz ona dönünce poyrazda kolumu bıraktı bende sinirimi çıkarmak için yumruk attım . ve yerime oturunca sinirden gülmeye başladım herkes bu gülmeme anlam veremedi "bu niye gülüyor "dedi Burak .Esra yanıma diz çöküp "duru komik olan bir şey yok " dedi . Bir anda durunca babam konuşmaya başladı "Yeter susun artık şimdiden böyle kavga ederseniz ortaklık zor olur" diyince "What ( ne )" niye bağırdım. Araf kulaklarını tıkayıp "Yuh be o ses senden mi çıktı ?" dedi ona bla bla yapıp babama döndüm "Asla baba asla onlarla ortak olmam ben "dedim babam da kaşlarını çatıp "bana karşı mı geliyorsun Duru " diyince " ya da bir düşündüm de sorun olmaz poyrazla da kavga etmiyeceğiz dimi poyraz "dedim poyraza dönerek oda "aynen iyi anlaşıcağız "dedi ve gülümsedi babam beni şaşırtmayıp "aynı evde de kalmanız lazım" dedi Nergis "ama amcaaaaa "dedi babamda sakince "uzatmayın" dedi oflayıp "neyse bizim gitmemiz lazım okul var yarın malum "dedim ve ayağa kalktım babam beni durdurup "erkeklerde sizinle gelecekler "diyince "of baba of tamam gelsinler anasını satayım "dedim ve yürümeye başladık kızlarla arabalara varınca Rabia "lan ben bu poyrazı öldürürüm "dedi İrem ona katılıp "al benden de o kadar " dedi ben onlara katılmayıp "belkide iyi anlaşabiliriz onlarla "dedim içimizden en susanımız Esra konuştu"of boş verin kızlar takmayın" dedi onu dinleyip arabama binerken "hey sizin evin adresini verin "dedi umut ona dönüp "bizi takip etmeniz yeterli" dedim o kafasını sallayınca arabama binip son gaz eve sürdüm eve varınca arabadan inip herkesin gelmesini bekledim herkes gelince de "nergis misafir odalarını hazırlayın "dedim nergiste onaylayıp "tamam" dedi ."lan burada mı dikileceğiz hadi içeri "dedi Esra içeri geçecekken poyraz kolumu tutup "konuşabilirmiyiz "diyence diğerlerine dönüp "ben birazdan geleceğim siz girin "dedim herkes girince poyraza dönüp "seni dinliyorum "dedim poyrazda bir çırpıda "bugün olanlar için özür dilerim sinirimi de sizden çıkatdım yapmama gereken bir şeydi "dedi baya samimiydi omzuna elimi koyup "sorun değil ama benden önce özür dilemen bir kişi var Rabia"dedim hemen içeri girdi bende peşinden girdim rabia poyrazı görünce ayağa kalkacaktı ama ben onu durdurup "otur "dedim oturunca poyraz Rabi' nın başında dikildi ve "özür dilerim bugün baya agrasif' tim beni affedecek misin? "dedi Rabia sakinleşip "tamam affettim "dedi poyraz gülümsedi ve tekli koltuğa oturdu ben Araf 'a dönünce kaşları çatık değildi benim ona baktığımı farkedince bana döndü ve gözlerime baktı hemen bakışlarımı ondan çekip "neyse bugün baya yorulduk gidip dinlenelim dedim ve odalara dağıldık odama gidip üstümü değiştirdim ve yatağıma atlayıp kendimi uykunun kollarına bıraktım...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
D.E.R.İ.N.
ChickLitDuru,Esra,Rabia,İrem ve Nergis bu kızlar hayatlarının son kalan zamanlarını güzel geçirmek istiyorlardı ama unuttukları bir şey vardı karşılaşacakları kişiler Araf,Burak,Poyraz ve Kerem di...