Sana'y Ako Nalang || Book 1 [Completed]

Chapter 18: The Meeting

🎶 Through the Rain by Mariah Carey

Chorus:
I can make it through the rain,
I can stand up once again.
On my own, and I know that I'm strong enough to mend.
And everytime I'll be afraid,
I hold tighter to my faith.
And I live one more day,
And I can make it through the rain.

    

Bukas miyerkules na,  tamang tama na di ko nalabhan uniform ko dahil wash day naman at tsaka nahihiya akong pumasok bukas eh,  wag nalang kaya akong pumasok?  Tsk ewan ko, di pwedi James kasi makakasira yan sa scholarship mo. [Confused] matutulog nalang muna ako dahil alas onse na.
   

Good Night -_-

Kinaumagahan,

[The door rapped]

"Inaantok pa ho ako" [Yawning] sabi ko

"Male late ka na James oh anong oras nah!"  Sabi ni lola

Tiningnan ko ang wall clock.

[Shocked] ala siete na,  male late na nga talaga ako. 

Dali Dali akong bumangon, agad naligo,  nag bihis, nag toothbrush tsaka kumain. Mukha akong hangin nito sa bilis ng pag-ihip kasabay ng mabilis na paggalaw ng oras.

"Lola papasok na po ako." Sabi ko na nagmamadali na.

"Yan kasi, di nakikinig ginigising ko kanina, o sya sya bilisan mo na. Mag-iingat ka" Sagot ni lola

At tumuloy na ako

Buti nalang at nakita ko si uncle Dante (kapitbahay namin) at pinasakay niya agad ako sa tricycle niya at yun pagdating ko ng school,  oh my! Sarado na ang gate.

"Salamat ho uncle"  Pasasalamat ko kay uncle dante

"Walang anuman yun James" Ngiting tugon nito

Papasok na sana ako ng pinigilan ako ni guard.

"Hoy,  asan ID mo?" tanong ni manong guard

"Ahh,  ehh (jusko nakalimutan ko nga pala ID ko,  bulong ko sa sarili ko)  ahh." (Nag iisip)

"Ano?"  Sumigaw na sabi ni manong guard

"Ahh! ehh naiwan ko ho"  Mahinahon kong sabi

"Naiwan?"

"Oho,  hehe" Sagot ko

"Edi umuwi ka,  nakakabwesit ka!" Galit niyang sabi

"Ahh, di po ang ibig kong sabihin manong ay naiwan ko po yung ID ko dun ho sa kabila, (tinuro ang mga dahon ) eh nahulog kasi eh pauwi ako kahapon yun. Andyan po" Palusot ko kay Manong

"Talaga?"

"Opo manong tingnan nyo po" At tinuro ang mga dahon sa likod ng Guard House

Tiningnan naman ito ni manong guard ng ako naman'y kumaripas ng takbo patungong room)

Di napansin ni manong guard ang pagtakbo ko kaya pinabayaan nalang niya ako hahaha matanda narin yun kaya may pag ka ulyanin [Chuckles]

   
At sa wakas,  nandito na rin ako sa room.  (Nasa labas pa lang ha!) Hay salamat at di pa dumarating si maam, pero nakakahiya pumasok, tsk bahala na, hindi ako guilty. Tsaka bat ba ako mahihiya eh wala naman akong kasalanan.